பயணம் செய்வதில் அலாதி விருப்பம் கொண்டவள் நான். உறவினர் வீட்டிற்கும் விழாக்களுக்கும் பயணம் செய்ததைத் தவிர சமீபகாலமாக நான் எங்கேயும் பயணிக்க வில்லை. பத்து வருடங்களுக்கு முன் கெந்திங் மலைக்குப் பயணம் செய்த ஓர் அனுபவமே எனக்கு உண்டு. காலை சென்று மாலை திரும்பிய அந்த முதல் பயணம்தான் எனது இறுதி சுற்றுலாப்பயணமும் கூட.

நெடுநாளைக்குப் பிறகு நவீன் ஏற்பாடு செய்திருந்த தைப்பிங் இலக்கியப் பயணத்துக்கு செல்வதற்கு நான் என்னை தயார்படுத்தி இருந்தேன். இதற்கு முன் அவர் ஏற்பாடு செய்திருந்த எந்தப் பயணத்துக்கும் நான் செய்யும் பணி என்னை அனும‌தித்த‌தில்லை. இந்த முறை நான் அதனிடமிருந்து விடுபட்டு இரண்டு இரவு மூன்று பகலுக்கு தைப்பிங் செல்வதற்கு தயார் ஆனேன்.

இப்பயணத்தை ஒரு மாதத்திற்கு முன்பே உறுதிபடுத்தியதால் எல்லா வழிகளிலும் என்னை தயார்ப் படுத்திக் கொள்ள ஏதுவாக இருந்தது. முன்பே உறுதி செய்த 14/11/2010 தேதியில் காலை 10 மணிக்கு தலைநகரில் இருந்து 2 கார்கள் தைப்பிங்கிற்குப் புறப்பட்டன. ஒரு காரில் நான், சந்துரு, தோழி, நவீன், மணிமொழி ஆகியோரும் மற்றொரு காரில் யுவராஜன், சிவா பெரியண்ணன், மூத்த எழுத்தாளர் அ. ரெங்கசாமி, வேலன் ஆகியோரும் புறப்பட்டோம். தலைநகரிலிருந்து புறப்பட்ட எங்களின் வாகனம் தாப்பாவில் சங்கமித்து, தேனீர் ஓய்வுக்கு பிறகு மீண்டும் வீரு கொண்ட குதிரைகளைப் போல தைப்பிங்கிற்குப் பாய்ந்தது.

தைப்பிங்கை நோக்கும் நெடுஞ்சாலை மலைகளைச் சுற்றியும், ம‌லையில் துளையிட்டு நுழைந்தும் எங்க‌ளை மிரட்டியது. நீண்ட பயணம், குளிர்ந்த வானிலை, பச்சைப் பசேல் என்ற இயற்கை வளம் என தைப்பிங் நகரம் எங்களை அன்போடு வரவேற்றது.

நீண்ட பயணத்தின் களைப்பு தெரியாமல் இருந்தாலும் பசி வயிற்றைக் கிள்ளியது. ஒரு சாப்பாடுக் கடையில் உணவருந்தி விட்டு எங்களுக்காக ஏற்பாடு செய்திருந்த விடுதிக்கு சென்றோம். 200 வருடம் பழமை வாய்ந்த சிறைச்சாலையை ஒட்டிய பாதையில்தான் விடுதி இருந்தது. 200 வ‌ருட ப‌ழ‌மை என்ப‌து சாதார‌ண‌மாகக் க‌ட‌ந்துவிடும் விஷ‌ய‌ம் அல்ல‌தான். ஆனால் தைப்பிங் முழுவ‌துமே இதுபோன்ற க‌ட‌ந்து சென்று கொண்டிருக்கும் ச‌ரித்திர‌ங்க‌ள் க‌ண்ணில் ப‌டுகின்றன.

சாலையோரத்திலே கம்பீரமாக நின்றது அந்த சிறைச்சாலை. இன்னும் மேலே செல்ல பெரிய குள‌த்தைச் சுற்றி அமைந்திருந்த பூங்காவும், தாமரை குளமும் பெரியபெரிய முரட்டு மரங்களும் மனிதன் அழங்கரித்து பராமரித்த இயற்கை அழகையும் ஒரு சுற்று சுற்றிவந்தால், Kamalodge என்ற விடுதி அழகிய குட்டி குட்டி வீடுகளை போல மலேசியா கலாச்சாரம் மாறாமல் கட்டப்பட்டிருந்த தங்கும் விடுதி எங்களுக்காக தயார் நிலையில் இருந்தது. அந்த விடுதி பார்த்த மாத்திரத்திலேயே எங்களை கவர இன்னொருக் காரணம் மத்தியில் அமைந்திருந்த நீச்சல் குளம்.

நாங்கள் விடுதியை அடையும் போது கோ. முனியாண்டி எங்களுக்காக அங்கே காத்துக் கொண்டியிருந்தார். நாங்கள் விடுதியை அடைந்த 30 நிமிடத்துக்குள் கெடா கே. பாலமுருகன், மணி ஜெகதீசன், சுவாமி பிரமானந்த சரஸ்வதி, தமிழ் மாறன் ஆகியோரும் வந்துவிட்டிருந்த‌ன‌ர். பயணத்திற்க்கு முன்பே பதிவு செய்திருந்த விடுதியில் 4எண் கொண்ட விடுதியில் நான், சந்துரு, நவீன், மணிமொழி, தோழி, யுவா, சிவா ஆகியோரும், 7எண் கொண்ட விடுதியில், அ. ரெங்கசாமி, வேலன், கே. பாலமுருகன், மணி ஜெகதீசன், சுவாமி பிரமானந்த சரஸ்வதி, தமிழ் மாறன் ஆகியோரும் புகுந்தோம். 4எண் குடிலில் எங்களின் உடமைகளை வைத்துவிட்டு உடை மாற்றி பயணத்தின் முதல் கவிதையை எழுத நீச்சல் குளத்தில் இறங்கிவிட்டோம்.

7 எண் கொண்ட விடுதியில் இருந்த பாலமுருகன் மட்டுமே நீச்சல் குளத்தில் களம் இறங்கினார். ஏனையர் களைப்பு மிகுதியால் ஓய்வு எடுத்தனர். நாங்கள் ஆசுவாசப்படுத்திக்கொள்ள நீச்சள்குள அரட்டை அந்திசாயும் வரை நீண்டது. பிறகு அனைவரும் குளித்து உடைமாற்றி இரவு உணவுக்கு பின் ஓர் அறிமுக சந்திப்புக்கு தயார் ஆனோம். நீச்சல் குளம் பக்கத்திலேயே இருந்த இருக்கையில் அருகருகே அமர்ந்து கலந்துரையாடலை தொடங்கி வைத்தார் நவீன். எல்லோரையும் ந‌வீன் அறிமுக‌ம் செய்து வைக்க க‌லந்துரையாட‌ல் ஆரம்ப‌மான‌து.

'வாசிப்பு ஒரு ம‌னித‌னையும் அவ‌ன் ம‌ன‌தையும் வ‌ள‌ப்ப‌டுத்தும் என ந‌ம்பும்போது, நாம் எழுத்தாள‌ர்க‌ளாக ந‌ம்புப‌வ‌ர்க‌ளும் அல்ல‌து ப‌ல‌வும் வாசித்த அறிவுஜீவிக‌ளிட‌மும் காழ்ப்பு, பொறாமை, கோப‌ம் ஏற்பட கார‌ண‌ம் என்ன என்றும், அவ்வாறாயின் வாசிப்பு ஒருவ‌னுக்கு எதை அளிக்கிற‌து என்றும்' பேச்சு தொட‌ங்கிய‌து. எல்லோரிட‌மும் கூற க‌ருத்து இருந்த‌து. பேச்சின் தொட‌ர்ச்சி 'ஓர் இல‌க்கிய வாச‌க‌ன் த‌ன‌து தீவிர வாசிப்பில் கால‌ப்போக்கில் தனது ஆர‌ம்ப‌கால வாச‌க‌த் த‌ன்மையை கேள்வி எழுப்புவ‌து' குறித்தான விவாத‌மும் ந‌ட‌ந்த‌து.

பேச்சு, சமுதாயச் பிரச்சனையில் நின்று இறுதியில் ஒழுக்கத்தை பற்றிய சில கேள்விக‌ளை எழுப்பிய‌ப‌டி இருந்த‌து. காரசாரமான விவாதத்தில் மெருகேரி இருந்தது கலந்துரையாடல். எத்தனை மணிக்கு முடித்தார்களோ தெரியாது. மறுநாள் காலை 8 மணிக்கு மலை கோவிலில் சந்திப்பு என்ற படியால் நான் முதல் ஆளாக உறங்க சென்றுவிட்டேன். சில மணிநேர தூக்கம் ஆயினும் கனவுகள் இல்லாத தூக்கத்தில் இருந்து புது தெம்புடன் விழித்துக் கொண்டேன். மற்றவர்களும் உற்சாகமாகவே காணப்பட்டனர்.

காலை 8 மணிக்கு அந்த மலை கோவிலுக்குச் சென்றோம். நீர்வீழ்ச்சியொட்டிய அந்தக் கோவில் 200 வருடம் பழமை வாய்ந்ததென அங்கே பொறிக்கப்பட்டிருந்த கல்வெட்டின் வழி தெரிந்து கொண்டோம். நீர் ஊற்றின் சத்தம் இடைவிடாது கேட்டு கொண்டே இருந்தது. சுவையான காலை உணவுக்குப் பிறகு சிவப்பு கம்பளம் விரித்த தரையில் இர‌ண்டாவ‌து கலந்துரையாடல் ஆரம்பமானது.

எழுத்தாள‌ர் திரு. அ. ரெங்கசாமி அவரைப் பற்றியும், அவரின் நாவல்கள் குறித்தும் பேசினார். தைப்பிங் இலக்கிய பயணத்தில் அந்தக் கலந்துரையாடல் எனக்கு மிக முக்கியமானது. காரணம் முதலில் திரு. அ. ரெங்கசாமி எனக்கு அறிமுகமில்லாதவர். அவரின் படைப்புகள் குறித்தும் நான் எதையும் அறிந்திருக்கவில்லை. 80 வயது பெரியவர் பெரிதாக எதை பேசிவிடுவார் என்ற அலட்சியம் கூட என்னுள் இருந்திருக்கலாம். அத்தனையும் துவம்சம் பண்ணும் விதமாக அவரின் கனீர் என்ற குரலும், ஞாபகசக்தியும் அவர் எழுதிய 5 நாவல்களும், அவர் பாடிய வில்லுப்பாட்டும் இருந்தது. முதலில் தேவாரப் பாடலோடு ஆரம்பித்த அவரின் உரை, அவரின் நாவல்கள் பிறந்த கதைக்குள் நுழைந்தது. அவரின் முதல் நாவலில் இருந்து பிறந்த 2வ‌து நாவல்கள் குறித்தும் அதிலிருந்து பிறந்த 3வ‌து நாவலையும் இதர நாவல்களும் அப்படியே ஒன்றோடு ஒன்று தொடர் கொண்டிருக்க ஒரு சங்கிலித் தொடர்ப்போல அவர் கோர்த்துக்
கொண்டு வந்தார்.

மலேசியா சுதந்திரக்கு முன்பின் நடந்த சம்பவம், சயாம் மரண ரயில் கட்டுமானத்துக்கு சென்றவர்களின் கதை, அவர்க‌ள் பற்றிய விவரங்கள் என சுவாரஸ்யம் குன்றாமல் திரு.ரெங்கசாமி அனைவரின் செவிகளையும் நிரப்பிக் கொண்டிருந்தார். அறிமுகம் இல்லாதவரிட‌ம் பேச மறுக்கும் ஒரு மனத்தடயையும் கிள்ளி எறிந்தார். அவ‌ரின் மூன்று ம‌ணிநேர உரைக்குப் பின்ன‌ர் நான் மீண்டும் அவ‌ரின் வில்லுப்பாட்டை பாட‌ப்ப‌ணிக்க அவ‌ர் பாடிக்காட்டிய‌து இன்னும் நினைவில் ஒலிக்கிற‌து. சுதந்திரதுக்கு முன் நடந்த ஜப்பான், வெள்ளையன் ஆட்சிகளின் சம்பவங்களையும் திரு. ரெங்கசாமி தன் நினைவில் நின்ற அத்தனையும் நாங்கள் கேட்க கேட்க சொல்லிக் கொண்டே வந்தார். அவரின் கஷ்டம் நிறைந்த வாழ்க்கை பின்னணியையும் விவரித்தார். அவர் வாழ்ந்த தோட்டதில் இன்று வரைக்கும் பள்ளி மாணவர்களை வைத்து மேடை நாடகம் இயக்குவதையும் வில்லுப் பாட்டு அரங்கேற்றுவதையும் சொல்லும் போது ஆச்சரியம் மட்டும் அல்லாமல் வரலாற்றின் ருசியையும் அறிய முடிந்தது.

இப்படியே சந்திப்பின் முதலாம் பாகம் 12 மணிக்கு முடிவடைய 2 பாகம் ம‌திய‌ம் 3மணியென முடிவான‌து. அனைவரும் ஓய்வு எடுப்பதற்காக விடுதிக்கு திரும்பினோம். உணவுக்கு பின் அந்த ஓய்வு ஜில்லென்ற சூழலில் கண்களுக்கு மயக்கத்தைக் கொடுத்தது. குடிலின் வரவேற்பறையில் தலையணைகளோடு கூடிவிட்டோம். 3 ஆம் எண் விடுதியில் இருந்து ஓடிக் கொண்டிருந்த எங்களின் பேச்சு சினிமா பக்கம் திரும்பியது. குறிப்பாக The Reader திரைப்படத்தைப் பற்றிய விவாதம் நடந்து கொண்டிருந்தது. சிவா பெரியண்ணண், சந்துரு, வேலன் ஆகியோர் கதையை கூர்மைப் படுத்தினர். The Reader கதையில் மிஞ்சியது காதலா அல்லது காமமா என்ற சர்ச்சையோடு மூன்று மணிக்கு 2ஆம் பாகத்துக்காக மலைக்கோயிலுக்கு திரும்பினோம்.

2வது பாகத்தை தொடக்கிவைத்து மூத்த எழுத்தாளர் மா.செ. மாயதேவன் உரையாற்றினார். தன்னைப்பற்றியும், தன் ஆரம்பகால எழுத்துக்கள் பற்றியும் சுருக்கமான குறிப்புகளாக அவர் உரை அமைந்திருந்தது. தொடர்ந்து, ஜே.ஜே. சில குறிப்புகளுடன் யுவராஜன் தொடர்ந்தார். கதையையும் அதில் வரும் 10 பாத்திரங்களையும் சுந்தர ராமசாமி யாரை யாரோடு ஒப்பிடுகிறார் என்றும் ஜே.ஜே. குறிப்புகள் பற்றியும் யுவா மிக அழகாக விளக்கினார். பிறகு ஜே.ஜே. சில குறிப்புகள் வாசித்தவர்களின் புரிதல்களும் அங்கே பரிமாறப்பட்டது. 5.00 மணிக்கு தேனீருக்கு பிறகு மலைக்கோயிலை வணங்கி விட்டு தைப்பிங் பூங்காவிற்குச் சென்றோம். சூரியன் மறைய துடிக்கும் அந்த அந்தி வேளையில் பூங்கா அழகிய வர்ணங்களுடன் காட்சிக் கொடுத்தது. சந்துரு எப்பொழுதும் ஒன்று சொல்வார். 'நாம் கண்களை திறந்து பார்க்கும் வரை இயற்கை எதுவுமே காட்டாது' என்று. அந்த சூழலுக்கு சரியாக இருந்த வரி அது.

ஒரு பெரிய அடர்த்தியான மரத்துக்கு கீழ் அமர்ந்து கொண்டு மற்றொரு கலந்துரையாடல் ஆரம்பமானது. இம்முறை தோழி தான் வாசித்த சிறுக‌தைக‌ள் ப‌ற்றி பேசினார். அவ‌ர் பேச்சு சு. வேணுகோபாலின் சிறுக‌தைக‌ளைப் ப‌ற்றி இருந்த‌து. சுவாமி பிரமானந்த சரஸ்வதி ஆத்மா, பரமாத்மா பற்றியும் ஆன்மீக விச‌யங்களைப்பற்றியும் விவரித்தார். அதையொட்டிய வினாக்களையும், பில்லி சூன்யம் போன்ற துஷ்ட சக்திகளின் விவரங்களைப் பற்றியும் யுவா கேள்விகளை எழுப்ப சுவாமி இலக்கிய நயத்துடன் கூறிக் கொண்டே வந்தார். வானவில்லை போர்த்திய மேகம் மழைப் பொழிய ஆரம்பிக்க, அருகில் இருந்த கூட‌த்துக்கு இருக்கையை மாற்றிக் கொண்டோம்.

அங்கே ஆன்மிகத்துக்கு விடை கொடுத்து, குழுமி இருந்த ஒவ்வொருவரும் எப்படி தீவிர இலக்கியத்துக்குள் வந்தார்கள், அதன் பிண்ணணி என்ன, ஒவ்வொரு படைப்பாளியின் இல‌க்கு என்ன என்று படைப்பாளிகளைப் பற்றிய பின்னணிகளை மணி ஜெகதீசன் கேட்க இரவு 9 மணி வரை மிகவும் சுவாரசியமாகவும் உற்சாகமாகவும் சந்திப்பு நீண்டது. ஒரு பட்டியல் இல்லாத இலக்கிய சந்திப்பை இத்தனை சுவாரசியமாக நிகழ்த்த முடியுமா என்ற ஆச்சரியம் எனக்கு இப்பொழுதும் உள்ளது. திறந்தவெளியில், திறந்த மனதுடன் நடத்திய உரைகள் ஓர் ஆழமான பதிவை என்னுள் பதித்தது எனலாம்.

தைப்பிங் நகரம்தான் மலேசியாவில் அதிகமாக மழைப்பொழியும் ப‌குதி. மழையோடு சேர்ந்து நாங்கள் இலக்கிய மழையிலும் நனைந்திருந்தோம். இரவு 10 மணிக்கு விடுதிக்கு திரும்பினோம். திரு.ரெங்கசாமி ஏற்படுத்திய அதிர்வுகள் என்னுள் எழுந்து கொண்டே இருக்க அவரின் வில்லுப் பாடலை படம் எடுக்கும் கருவியில் பதிவதற்கு நானும் மணிமொழியும் சென்றோம். அவர் ஒரு பாடலை முழுவதுமாக எழுதி கொடுத்து மற்றொரு பாடலை பாடியும் காட்டினார். தாளங்கள் இல்லாத அப்பாடலை என்னுடைய படம் எடுக்கும் கருவி பதிவு செய்துக் கொண்டு இருந்தது. இரவு 12 மணிக்கு தைப்பிங் நகரை ஒரு வளம் வந்து கண்ணில் பட்ட ஒரு சீன உணவுக் கடையில் அரட்டையுடன் உணவை முடிந்து விடுதிக்கு திரும்பினோம்.

மறுநாள் மாலை 3 மணிக்கு கோலாலும்பூருக்கு கிளம்பலாம் என்று பேசி முடிவு செய்து இருந்தோம். அதனால் மிச்சம் இருக்கும் காலைப் பொழுதை Maxwell மலையில் கழிப்பதற்க்கு நவீன் ஏற்பாடு செய்திருந்தார். அந்த நேரத்தில், அது மிக சரியான தேர்வாக இருந்தது. காலை 8 மணிக்கு அனைவரும் தயாராக இருக்கும் படி கூறியதால் நானும் சந்துருவும் 7.30 மணிக்கே தயாராகி அருகில் இருந்த ஜப்பான் ஆட்சியில் இற‌ந்த போர் வீர்களின் கல்லறைக்குச் சென்றோம். தைப்பிங் ஊராட்சித்துறை மிக அழகாக அதை பராமரித்து வருகிறது. தூய்மையும் அமைதியும் ஒன்று சேர போர்வீரர்கள் நித்திரை கலையாமல் அங்கே நீடிப்பதை எங்களால் உணர முடிந்தது. சொல்லிக் கொள்ளாமல் அவர்களிடம் இருந்து விடைப்பெற்று Maxwell மலைக்குச் சென்றோம்.

1036 அடி உய‌ர‌ம் கொண்ட அந்த கரடுமுரடான வளைவுகள் கொண்ட மலையில் Land Rover-ல் பயணித்தோம். அது எனக்கு வித்தியாசமான ஓர் அனுபவம். எனக்கு பிடித்த நண்பர்களுடன், என் கணவருடன் அழகான வரலாற்று சிறப்புமிக்க இடத்தில் கால் தடம் பதிந்தது என் குழந்தை பருவத்திற்கு போய்விட்ட அனுபவம் தந்தது. மலையில் உச்சியில் நின்று பார்க்கும் போது வானம் கைக்கெட்டும் தூரம் வரையே இருந்தது. பனிக்கூட்டம் உருவம் கொண்டு உலா போவதை இயற்கை காலவரம்பின்றி அனுமதித்து இருந்தது. நாங்கள் அன்றாட பணியை மறந்து இயற்கையோடு இணைந்து இருந்தோம். வெள்ளையன் ஆட்சியில் வசதி குறைவான காலக் கட்டத்தில் எப்படி இவ்வாறான இடத்தில் குடிலை அமைத்து வாழ்ந்திருப்பான் என்று யுவா அதிசயித்தார்.

மிகுந்த கலாரசிகன் வெள்ளையன் என்று சந்துரு புகழ்ந்தார். இவ்வாறான நெஞ்சை அள்ளும் இடங்களில் ஏன் மலேசியர்கள் படப்பிடிப்பு நடத்துவதில்லை என இயக்குநராக எண்ணம் கொண்டிருக்கும் சிவா பெரியண்ணன் கருத்துக் கூறினார். மணிமொழியும் தோழியும் இயற்கையோடு இணைந்திருந்தனர். குழந்தைகளைப் போல விரும்பிய இடத்தில் எல்லாம் புகைப்படங்கள் எடுத்துக் கொண்டோம் இயற்கையின் அனுமதியை கேட்காமலே. புதிய உற்சாகமும் தெம்பும் எங்களுக்கு நிரம்பிக் கொண்டே வந்தது.

முடிவு செய்தபடி மூன்று மணிக்கு விடுதியில் இருந்து புறப்பட்டு சுவையான அனுபவங்களையும் பதிவுகளையும் ஏற்படுத்திக்கொடுத்த தைப்பிங் நகரத்துக்கு நன்றி கூறி கோலாலம்பூருக்கு திரும்பினோம். மூன்று நாட்கள் எங்களின் சுவாசங்களை நிரப்பி கொண்டது தைப்பிங் நகரம். நேரப் பற்றாக்குறையால் காணத்தவறிய NITE SAFARI மிருகக்காட்சி சாலை, தொல்பொருட்காட்சி நிலையம், கடற்கரை, புகழ்பெற்ற ஐயனார் கோயில் இன்னும் சில இயற்கைவளங்களை காண வருவோம் என்ற நம்பிக்கையோடு விடை கொடுத்தது தைப்பிங் நகரம்.

வல்லினம் - கலை, இலக்கிய இதழ் | Vallinam - A Magazine For Arts And Literature
© vallinam.com.my | All Rights Reserved. 2010.  |  Designed by CVA | Best View in : Mozilla Firefox |  Best resolution : 1024 X 768