2007 ஆம் ஆண்டு ஆஸ்ட்ரோ வானவில்லும் மலேசிய தமிழ் எழுத்தாளர் சங்கமும்
இணைந்து நடத்திய தமிழ் நாவல் எழுதும் போட்டியில் முதல் பரிசை வென்ற கே.
பாலமுருகனின் நாவலான ”நகர்ந்துகொண்டிருக்கும் வாசல்கள்” 2009க்கான
சிங்கப்பூர் முஸ்தபா அறக்கட்டளையின் கரிகாற்சோழன் விருதைப் பெற்றுள்ளது.
பரிசளிப்பு விழா வருகின்ற 1.01.2011 ஆம் தேதி மாலை மணி 6.00க்கு
சிங்கப்பூரில் நடைபெறவுள்ளது.
பாலமுருகனை வல்லினம் வாழ்த்துகிறது.
2009 ஆண்டிற்கான கரிகாற் சோழன் விருது கிடைத்த நாவலின் முன்னுரை
படைப்பாளனுக்கு மிகப் பெரிய மகிழ்ச்சி அவனது படைப்பு கவனம் பெறும் பொழுதும்
அல்லது அங்கீகாரம் கிடைக்கும் பொழுதுதான். தனி மனித வாசிப்பும் கூட்டு
வாசிப்பும் சேர்ந்து ஒரு சமூகத்தின் தேடலையும் ஈடுபாட்டையும் இலக்கியம்
சார்ந்து மையப்படுத்துவது போல நாவலும் அப்படியொரு சாத்தியத்தை ஏற்படுத்தும்
தன்மையைக் கொண்டுள்ளது. அங்கீகாரம் என்பது எல்லாம் வகை மனிதர்களுக்கும்
மிகவும் சாத்தியமான சார்பான மனநிலையைக் கொடுக்கும் என்பதில் எவ்வித
மறுதளிப்பும் இருக்க வாய்ப்பில்லை. அந்த வகையில் என் முதல் நாவலான
“நகர்ந்துகொண்டிருக்கும் வாசல்கள்” கடந்தாண்டு (2007-இல்) நடந்த மலேசிய
தமிழ் நாவல் எழுதும் போட்டியில் முதல் பரிசு கிடைத்திருந்தது.
ஆரம்ப காலக்கட்டத்தில் ஒரு விளிம்புநிலை பின்னனி கொண்ட குடும்பத்தில்
வாழ்ந்து வளர்ந்து அந்தப் போராட்டங்களையும் சிறு சிறு சமரசங்களையும் கடந்து
வந்த என்னுடைய புறச் சூழலின் உந்து சக்திதான் இந்த நாவல் உருவாதற்கான முதல்
காரணம். என் குடும்ப கட்டமைப்பின் புறவெளி சிக்கலான தோட்டப்புற நகர
வாழ்க்கையின் சாராம்சத்தின் அடிப்படையில் அமைந்தவைதான்.
1970களில் தொடங்கி 1995 வரை நீடித்து மேலும் ஒரு நீண்ட பயணத்தை
வாழ்க்கையின் யதார்த்த தளத்தில் மேற்கொள்ளும் ஒரு குடும்பத்தின் கதை.
புக்கிட் லெம்பு என்ற தோட்டத்திலிருந்து வெளியேறி பட்டண விளிம்பு நிலை
மனிதர்களாக வாழ்ந்து, தொடர்ந்து நகர்ந்து கொண்டிருக்கும் குடும்ப
மனிதர்களின் உளவியல் கூறுகளிலிருந்து வெளிப்படும் நினைவோடைகளாக கதை கொண்டு
செல்லப்படுகின்றது. இவர்கள் மனித வாசல்களாக தொடர்ந்து ஒரு பிரமையில்
நகர்ந்து கொண்டே இருக்கிறார்கள்.
தோட்டப்புறத்திலிருந்த விளிம்பு போராட்டத்திலிருந்து தம்மைக் தற்காத்துக்
கொள்ள நகர வாழ்விற்கு புலம்பெயர்ந்த ஒரு குடும்பத்திலிருந்து வந்தவன்
என்கிற முறையில் இந்த நாவலின் கதையைத் தோட்டப்புறத்திலிருந்து தொடங்கி ஒரு
பெரும் நகர்தலில் தம்மை சமரசப்படுத்திக் கொள்ளும் ஒரு குடும்பத்தின் சிதைவை
மையமாகக் கொண்டவையாக அமைத்துள்ளேன்.
“கடன்பட்டார் நெஞ்சம்” என்பது யாரையாவது சார்ந்து வாழ்கிற நிர்பந்தம். மனம்
குறுகி, எள்ளலுக்கும் அவமானத்திற்கும் ஆட்பட்டு தன்மானம், சுயம், இருப்பு,
எல்லாவற்றையும் இழக்க நேரிடும் ஒரு சூழ்நிலைதான் மானுடம் கொள்ளும்
உச்சக்கட்ட உளச்சிக்கல் என்று சொல்லலாம். அந்த மாதிரியான கடன் பட்டு
வாழ்க்கையை நகர்த்தக்கூடிய சூழலில் எல்லாவற்றையும் இழக்கும் அந்தக்
குடும்பத்தின் யதார்த்தத்தைச் சொல்லும்போது இருண்மையையும் மனச் சிதைவையும்
தவிர்க்க முடியாமல் கதையினூடாக பிரயோகிக்க வேண்டியதாகிவிடுகிறது.
வாங்கிய கடன் கழுத்தை நெரிக்க தொடங்கியதும், மகன் செல்வத்தை தம்பிராஜா என்ற
நண்பனின் வீட்டில் வலுகட்டாயமாக சேர்த்துவிட்டு அந்தக் கம்பத்திலிருந்து
கோலாலம்பூருக்குப் புறப்படப் போகும் அந்த இரவிலிருந்துதான் சீதாம்பரத்தின்
வாசல் கதை சொல்ல தொடங்குகிறது. கடன் என்ற உயிர்கொள்ளி கிருமியால் இந்தக்
குடும்பம் மிகவும் ஆழமாக
பாதிக்கப்படுகிறது.
தோட்டப்புறச் சூழலைப் பின்னனியாகக் கொண்டு எழுதப்பட்ட நாவல்கள் பல
இருப்பினும், ஒரு மாபெரும் நகர்தலை மையமாகக் கொண்டு வாழத் துடிக்கும் ஒரு
விளிம்பு நிலை நம்பிக்கையை இந்தக் கதையில் கொஞ்சம் இருண்மை பாணியில்
சொல்லியதில் மகிழ்வுக் கொள்கிறேன். முதல் நாவல் என்பதால் தடுமாற்றமும்
கதையை இழுக்க பயன்படுத்தும் சில இடங்களில் தோன்றும் சலிப்பான உரையாடல்களும்
ஆங்காங்கே தலைக்காட்டினாலும் என் வாசகர்களுக்கு வாழ்வில் மீது நம்பிக்கைகயை
ஏற்படுத்தும் படைப்பாக இந்த நாவல் இருக்கும் என்று உறுதியாக நம்புகிறேன்.
கே. பாலமுருகன்
|