|
|
மயிர்
சில நூற்றாண்டுகளைக் கடந்து
வந்து விழுந்திருந்தது மயிர்.
அதன் உடலில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த
ஒராயிரம் சொற்களில் தேங்கி வழிந்தது
ஒரு சமூகம் விதித்திருந்த ஆபாசம்.
உதறி உதறி
அதன் மீது படிந்துகிடந்த பல்லாயிரம்
வெறுப்பின் சொற்கள்
கனத்துத் தொங்கின.
மயிரின் ஒவ்வொரு பகுதியும்
கதையைச் சொல்ல
மயிர் அடுக்குகளில் எங்கோ தொலைவில்
ஒளிந்து சுருங்கி ஒடுங்கி வாழ்ந்து கொண்டிருந்த
சில முகங்களின் பரிதவிப்புகள்.
முன்பொருமுறை எல்லா இடங்களிலும்
இருந்த மயிர் காடுகள் தனக்குக் கிடைத்த
சொற்களையெல்லாம் கூர்மையாக்கிப் பார்த்தன
வசையாக்கிப் பார்த்தன
இறுதியில் தடை செய்தும் பேசிப் பார்த்தன.
மயிர் மயிர் மயிர் என ஒலிக்கத் துவங்கியது.
|
|