|
|
நகரம்
மலைப்பாம்புகள் போல்
நகரெங்கும் மேம்பாலங்கள்
வண்ண வண்ணமாய்
விளக்குகள் விளக்குகள் விளக்குகள்
செருகியெடுத்த அட்டைக்குள்
ஆயிரமாயிரமாய் பணம்
காபி கோப்பை கூட
போதையாய் வசீகரிக்கும்
தேவதைகள் என்று
யாருமில்லை
எல்லாமே
பாலிமர் பொம்மைகள்
போலத்தான் சிரிக்கின்றன
வாரம் முழுக்க
தலைதின்னும்
வேலையில்
தன்னைத் தொலைத்து
யாரையோ தேடும் அவலம்
கால்கள் நேராக
கிளம்பிய இடத்திற்கே
இரவானதும் வந்து விடுகிறது
இருக்கும்
இடம்தான் தெரியவில்லை
அப்படியே
தெருவின் பெயரும்
தெரியாது போகிறது
மற்ற விபரமெல்லாம்
அடையாள அட்டைக்குத்தான் தெரியூம்
நான் யாரென்று
|
|