|
|
|
அவுஸ்திரேலியா தமிழ் இலக்கிய கலைச்சங்கம் இம்முறை தனது
12வது எழுத்தாளர்விழாவை, மே மாதம் மெல்பேர்ணில் கொண்டாடியுள்ளது.
இயந்திரமயமான வாழ்விலும் தொடர்ச்சியாக ஒவ்வொரு வருடமும் இவ்விழா நடைபெற்று
வருவது குறிப்பிடத்தக்கது.
மெல்பேணில் தமிழுக்காகப் பாடுபடும் எழுத்தாளர்கள் என்றவுடன் இருவரைக்
குறிப்பிடாமல் இருக்க முடியாது. ஒருவர் லெ.முருகபூபதி, இலங்கையில் சர்வதேச
எழுத்தாளர்விழாவை முன்னின்று நடத்தியவர். அவுஸ்திரேலியாவில் தமிழ்
எழுத்தாளர்விழாவின் மூலகர்த்தா. மற்றவர் இப்பொழுது அவுஸ்திரேலியா தமிழ்
இலக்கிய கலைச்சங்கத்தின் தலைவராக இருக்கும் சு.ஸ்ரீகந்தராசா. இவரும் ஈழம்
தமிழ்ச்சங்கம், அவுஸ்திரேலியா தமிழ் அகதிகள் கழகம் போன்றவற்றில் தலைவராக
இருந்தவர். ஆரம்பகாலம் முதல் தமிழ் எழுத்தாளர்விழாவுடன் தொடர்புடையவர்.
இவர்களுடன் கலைவளன் சிசு.நாகேந்திரன், மாத்தளை சோமு, கவிஞர் இளமுருகனார்
பாரதி, ஓவியர் ஞானம், திருநந்தகுமார், திருமதி கனகமணி அம்பலவாணர்,
மதுபாஷினி (ஆழியாள்), அருண் விஜயராணி, சண்முகம் சபேசன், செந்தூரன்,
மு.நந்தகுமார், செல்வபாண்டியன், சட்டத்தரணி செ.ரவீந்திரன்,
எஸ்.கொர்னேலியஸ், என்.எஸ்.நடேசன், விமல் அரவிந்தன், 'வானொலி மாமா'
நா.மகேசன், க.சிவசம்பு, மாலதி, கெளசல்யா, கிருஸ்ணமூர்த்தி எனப் பலர்
இம்முறை கலந்து சிறப்பித்திருந்தார்கள்.
குறிஞ்சிப்பூ பூத்தது போல இம்முறை விழா இருந்தது. அவுஸ்திரேலியாவில்
வதியும் எழுத்தாளர்களில் 70% இற்கும் மேலானவர்கள் சிட்னி,
மெல்பேர்ணிலிருந்து கலந்து கொண்டார்கள். இவர்களில் நாட்டிற்கு வந்த சில
புதியவர்களைத் தவிர, ஏனையோர் முன்பு நடந்த எழுத்தாளர்விழாக்களில்
பங்குபற்றியதைக் கண்டிருக்கின்றேன். பின்னர் சில தனிப்பட்ட காரணங்களால்
வருவதை நிறுத்தியிருந்த இவர்கள், தலைவர் மாறும்போது 'தீக்குளிக்கும்'
தொண்டர்களாக இம்முறை வந்திருந்தார்கள். விழா நிகழ்ச்சிகள் பி.ப
2மணியிலிருந்து ஆரம்பித்து இரவு 10மணிவரை நடந்தன. 2001இலிருந்து
நடைபெற்றுவரும் இந்நிகழ்வு, 2006ஆம் ஆண்டிலிருந்து பதிவு செய்யப்பட்ட
அமைப்பான அவுஸ்திரேலியா தமிழ் இலக்கிய கலைச்சங்கத்தினால் (ATLAS)
நடத்தப்படுகின்றது.
இதன் ஆரம்ப நிகழ்வான சிறுவர் அரங்கை, சிறுமி ஒருத்தி தலைமை வகித்து நடத்த,
சிறுவர்கள் எதிர்நோக்கும் பிரச்சினைகள் பற்றி சிறுவர்கள் அலசி
ஆராய்ந்தார்கள். தொடர்ந்து 'கற்றதும் பெற்றதும்' என்ற மாணவர் அரங்கில்,
திருநந்தகுமார் தலைமையில் சிட்னி மெல்பேணைச் சேர்ந்த 13 மாணவர்கள் பங்கு
கொண்டார்கள். அழகான உச்சரிப்பில் வேண்டிய இடங்களின் இனிமையாகப் பாடியும்
அவர்கள் தமது அனுபவப்பகிர்வைச் செய்தார்கள். சிறுவர் அரங்கும் மாணவர்
அரங்கும் இந்த எழுத்தாளர்விழாவுக்கு அவசியமா? அதற்குத்தானே
தமிழ்ப்பாடசாலைகளும் ஈழம்தமிழ்ச்சங்கமும் இருக்கின்றதே என சிலர்
முணுமுணுத்தது காதில் கேட்டது. 'அவர்கள்தானே வருங்காலப் படைப்பாளிகள்.
அவர்களின் திறமைகளை வெளிக்காட்ட வேறு இடமிருந்தாலும் இங்கேயும்
நிகழ்ச்சிகளைப் படைப்பதால் அவர்களின் உற்சாகம் இன்னமும் கூடும்' என்றேன்
நான். ஆரம்பகாலங்களில் சிறுவர் நிகழ்ச்சிகள் எழுத்தாளர்விழாவில்
நடைபெறவில்லை. படிப்படியாக மாணவர் அரங்கும், சிறுவர் அரங்குமென்று வந்து
இன்று பாதி நிகழ்ச்சி அவர்களுடையதுதான்.
அடுத்து சேமகரன் தலைமை வகிக்க 'புலம்பெயர்ந்ததால் தமிழர் தாம் நிலை
உயர்ந்தோமா?' என்ற தலைப்பில் செளந்தரி கணேசன், கமலேஸ்வரன், நிர்மலன் சிவா,
ஆனந்த் பாலசுப்பிரமணியம், வெள்ளையன் தங்கையன், கலாநிதி மணிவண்ணன், கலாநிதி
பிரவீணன் என்று ஒரு பட்டாளமே பாடினார்கள். என்ன நடந்தது என்றே புரியவில்லை.
அவரவர் விரும்பியதைப் பாடலாம் என்று சொல்லிவிட்டார்களோ? ஒருசிலர் ஆளை ஆள்
தாக்குவதற்கு கவிதையைத் தூக்கிக் கொண்டார்கள். கவிதைகளில் சாராம்சமே
இருக்கவில்லை. சும்மா எதுகை மோனையை அடுக்கிவிட்டிருந்தார்கள். உருப்படியான
கவிதையை வாசித்தவர்கள் ஒருவரும் இல்லை எனலாம்.
அதன்பிறகுதான் பிரச்சினையே தெரிந்தது. நேரம் எங்கோ போய்விட்டது. நிகழ்வுகளை
சீராகத் திட்டமிடாததால் கருத்தரங்கைச் சுருக்கவேண்டி வந்தது. உண்மையில்
கருத்தரங்குதான் விழாவின் உயிர்நாடி என்பேன். மாத்தளை சோமு தலைமையில்
'புலம்பெயர்ந்த தமிழ்ப்படைப்பாளிகளின் படைப்புகளும், ஊடகங்களும் தமிழுக்கு
வளம் சேர்க்கின்றனவா?' என்ற தலைப்பில் திருமதி கோகிலா மகேந்திரன்,
கே.எஸ்.சுதாகர், நித்தி கனகரத்தினம், மு.சேமகரன், சண்முகம் சந்திரன்,
த.சசிதரன், இரத்தினம் கந்தசாமி, சந்திரசேகரன் ஜெயகுமாரன், திருமதி சாந்தினி
புவனேந்திரராஜா, சிறிநந்தகுமார், யாழ் எஸ்.பாஸ்கர் என்பவர்கள் - சிறுகதை,
நாவல், கவிதை, இதழ்கள், சஞ்சிகைகள், வானொலி, தொலைக்காட்சி, இணையத்தளங்கள்,
வலைப்பூக்கள் என்ற தலைப்பில் பேசினார்கள். கோகிலா மகேந்திரன், சசிதரன்,
ஜெயகுமாரன் போன்றவர்கள் கருத்தாழம் மிக்க தகவல்களைச் சொன்னபோதும் நேரம்
காரணமாகச் சுருக்கிச் சொல்லவேண்டி ஏற்பட்டது. இந்தச்சந்தர்ப்பத்தில்
எனக்கொன்று நினைவுக்கு வருகின்றது. கருணாநிதி எழுதியதாக ஞாபகம் -
'புரட்சிப்படம்' என்றொரு சிறுகதை வாசித்திருந்தேன். கதையில் ஒருவர்
புரட்சிப்படம் ஒன்றை எடுப்பார். அதைத் திரையில் போடும்போது எழுத்தோட்டம்
முடிந்தவுடன் 'நன்றி. வணக்கம்' என்று வரும். சென்ஷார் இடையில் உள்ள
எல்லாவற்றையுமே வெட்டி விடுவார்கள். அதேபோலத்தான் இந்தக் கருத்தரங்கு.
அதற்கு மாத்தளை சோமு தலைமை!
இதில் சிறுவர் அரங்கு, மாணவர் அரங்கு, கவிதை அரங்கு, கருத்தரங்கு என்ற எந்த
ஒரு நிகழ்வுமே கலந்துரையாடப்படவில்லை. இதனால் பங்குபற்றியவர்கள்
பார்வையாளர்கற்கிடையே தொடர்பாடல் நடக்கவில்லை. கருத்துக்கள் அலசி
ஆராயப்படவில்லை. இருபகுதியினருக்குமே ஏமாற்றம்தான்.
மாத்தளை சோமுவின் பேச்சு, மற்றும் ஒரு சிலரின் கவிதைகள் குறிப்பிட்ட
ஒருவரைத் தாக்குவது போலிருந்தது. எத்தனையோ வருடங்களுக்கொருமுறை வரும்
சூரியகிரகணத்தில், பாம்பு சூரியனைப் பிடித்து விழுங்குவதாக ஐதீகம்
சொல்வார்கள். கணப்பொழுது சூரியன் மறையும் இந்நிகழ்வால் ஒருவருக்கும் எதுவித
பாதிப்பும் ஏற்படுவதில்லை. என்றாலும் சூரியனுக்கு ஒண்டென்றால் 'சந்திரன்'
சும்மா பார்த்துக் கொண்டிருக்குமா என்ன? சீறிவிட்டது. நெருப்பில்லாமல் புகை
வராது என்பார்கள். சம்பந்தப்பட்டவர்கள் சிந்திக்க வேண்டும்.
நூல் வெளியீட்டு அரங்கில் ஈழப்பெண் போராளிகளின் கவிதைத்தொகுப்பு
'பெயரிடப்படாத நட்சத்திரங்கள்', 'ஜீவநதி' அவுஸ்திரேலியா சிறப்பிதழ்,
'திருக்குறளில் புதிய தரிசனங்கள் இரண்டு' என 3 நூல்கள் வெளியிடப்பட்டன.
இலங்கையிலிருந்து வெளிவரும் 'ஜீவநதி' என்ற சஞ்சிகை இந்தவிழாவை முன்னிட்டு
'அவுஸ்திரேலிய சிறப்பிதழை' வெளியிட்டிருந்தது. இதற்கு முன்னர் ஞானம்
சஞ்சிகை, 2004இல் நடந்த எழுத்தாளைவிழாவை முன்னிட்டு ஒரு சிறப்பிதழ் ஒன்றை
வெளியிட்டிருந்தது. மற்றும் பிரான்ஷிலிருந்து வெளிவரும் 'அம்மா',
இலங்கையிலிருந்து வெளியாகும் 'மல்லிகை', தமிழ்நாட்டிலிருந்து வெளிவரும்
'கணையாழி' என்பனவும் ஏற்கனவே 'அவுஸ்திரேலியா சிறப்பிதழ்களை'
வெளியிட்டுள்ளன.
விழாவின் இறுதிப்பகுதியாகிய கலை அரங்கில் - நிருத்தா இந்தியன்
நுண்கலைக்கல்லூரியின் நடனமும், சிட்னி சோலைக்குயில் அவைக்காற்று
கலைக்கழகத்தின் 'பா' நாடகமும் நடந்தது. 'மகாகவி' உருத்திரமூர்த்தியின் பா
நாடகம் 'மீண்டும் தொடங்கும் மிடுக்கு'. கோகிலா மகேந்திரனின் நெறியாழ்கையில்
நடந்தது. காத்திருந்தது வீண் போகவில்லை. அருமையாகச் செய்திருந்தார்கள்.
மிகவும் சிரத்தை எடுத்து நடித்த இந்த அருமையான பா நாடகத்தைப் பார்ப்பதற்கு
சொற்ப அளவிலேயே பார்வையாளர்கள் இருந்தார்கள்.
கொடி பிடிப்பவர்கள் எல்லாரையும் திருப்திப்படுத்தி விழாவையும் சிறப்பாக
நடத்த வேண்டும் என்றால், நேரத்தை அதற்கேற்றவாறு திட்டமிடல் வேண்டும் என்பதை
விழா உணர்த்தியது.
யார்? யாருக்கு? எப்பொழுதிருந்து?
அவுஸ்திரேலியாவில் தமிழர்கள் வீட்டிற்குக் குடிபுகும்போது, குருக்கள்
அல்லது ஐயரைக் கொண்டு வீட்டிற்கு சாந்தி செய்வது வழக்கமாகிவிட்டது.
புதிதாகக் கட்டப்பட்ட மாடமாளிகை என்றால் என்ன, அல்லது முப்பது நாற்பது
வருடப் பழமை வாய்ந்த ஒடிந்து விழும் வீடு என்றால் என்ன இது பொருந்தும்.
அனேகமான குருக்கள்மாருக்கு நாங்களே சாந்தி செய்வதற்குத் தேவையான
பொருட்களையும் வாங்கிக் குடுத்து, அவர்களின் போக்குவரத்துக்குத் தேவையான
கார் வசதியையும் செய்து கொடுக்க வேண்டும். இதற்கு விதிவிலக்காக ஒருசிலர்
இருக்கின்றார்கள். தாங்களே சாந்திக்குத் தேவையான பொருட்களையும் வாங்கிக்
கொண்டு தமது வாகனத்திலேயே தரிசனமாகிவிடுவார்கள். பிழைக்கத்தெரிந்த அவர்கள்
வளைந்து கொடுக்கக்கூடியவர்களாகவும் உள்ளார்கள்.
ஒருமுறை எமது வீட்டிற்கு வந்த குருக்கள் மாவிலை கொண்டு வரவில்லை. "கொஞ்சம்
இருங்கள், இதோ வந்துவிடுகின்றேன்" என்று சொல்லிவிட்டு, எமது வீட்டின்
பின்புறம் சென்று தேடுதல் செய்தார். ஒரு மரமொன்றின் கொப்பைப் பிடித்து
"இதுதான் இஞ்சத்தையில் மாவிலை" என்று சொல்லி அதன் இலைகளைப் பிடுங்கி
வந்தார். சடங்குகள் சம்பிரதாயங்களை வசதிக்கேற்றபடி மாற்றிவிடுபவர்கள்
இவர்கள்.
நண்பன் ஒருவனுக்கு இந்தக்குருக்களைப் பரிந்துரை செய்து அவரின் ரெலிபோன்
நம்பரையும் கொடுத்திருந்தேன். அவன் ரெலிபோன் செய்யும்போது குருக்கள்
வீட்டில் இருக்கவில்லை. 'ஆன்சர் போனில்' தனது பெயர், ரெலிபோன் நம்பர்
என்பவற்றைப் பதிவு செய்திருந்தான்.
"ஐயா... நான் ஒரு வீடு வாங்கியிருக்கிறன் ஐயா! நீங்கள்தான் அதுக்கு சாந்தி
செய்யவேணும் ஐயா!" என ஆயிரத்தெட்டு ஐயா போட்டிருந்தான் அவன். அவன்
சிலவேளைகளில் கிறுக்குக்கவிதைகளும் எழுதுவான். வீட்டிற்கு வந்த
குருக்கள்'ஆன்சர் போனில்' இருந்ததைக் கேட்டுக் குளிர்ந்து போய்விட்டார்.
"தம்பி... நான் ஐயா கதைக்கிறன். வீட்டிற்கு சாந்தி செய்யவேணும் எண்டு
ரெலிபோன் எடுத்திருந்தீர்"
"யார் ஐயா! யாருக்கு ஐயா! எப்பொழுதிருந்து ஐயா!" என்று கிறுக்கு ஒரு போடு
போட்டானே, மறுமுனையில் ரெலிபோன் அடித்து வைக்கப்பட்டது.
பிறகு என்ன? அவன் வீடு குடிபுகுவதற்கு படாதபாடு படவேண்டியதாயிற்று.
சாந்திக்குத் தேவையான எல்லாப் பொருட்களையும் ஒவ்வொன்றாகத் தேடி வாங்கி,
சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களுடன் செய்யக்கூடிய ஐயரைக் காரில் ஏற்றி இறக்கி,
'நிமிராதே, குனியாதே, பிழைவிடாமல் தேவாரம் பாடு' என்று திட்டு வாங்கி
ஒருவாறு சாந்தி செய்தான்.
கூப்பிடு தூரம்
சிட்னியில் தமிழர்கள் 5, 6 இடங்களில் செறிந்து வாழ்கின்றார்கள். இதனால்
சிட்னி போகும்போது நண்பர்கள் உறவினர்களைச் சந்திப்பது இலகுவாகின்றது.
மெல்பேர்ண் அப்படியில்லை. ஒன்றிரண்டு பகுதிகளைத்தவிர தூரத்தூரவே
பெரும்பாலும் இருக்கின்றார்கள். இதனால் அவர்களைச் சந்திக்க வேண்டுமென்றால்
ஒன்றரை, இரண்டு மணிநேரம் கார் ஓடவேண்டும்.
சிட்னியிலிருக்கும் நண்பர் ஒருவர் மெல்பேர்ண் வந்து போகும்
சமயங்களிலெல்லாம், அவரது மனைவி தனது சினேகிதியைப் பார்ப்பதற்கு, தன்னைக்
கூட்டிசெல்லுமாறு கணவரைக் கேட்பார். அவரும் தூரத்தையும் நேரத்தைக் காரணம்
காட்டி தட்டிக்கழித்து விடுவார். "உமது •பிரண்டைப் பார்ப்பதென்றால் 2
மணித்தியாலக்கள் கார் ஓடவேண்டி வரும். அதுவும் கடைசி அரைமணி நேரம்
மலைப்பாங்கான பாதையில் ஓடவேண்டும்" என்று சமாளித்துவிடுவார்.
இம்முறை ஏனோ மனைவியைக் கூட்டிச் செல்வதற்கு விரும்பினார். பின்சீற்றில்
இரண்டு பிள்ளைகளும் மனைவி றைவர்சீற்றுக்குப் பக்கத்திலுமாகப்
புறப்பட்டார்கள். கார் புறப்பட்டு சற்று நேரத்தில் மனைவி உறங்கிவிட்டார்.
'அப்பா.... அம்மா நித்திரையாப்போனா.." என்றான் பின்னாலிருந்த மகன். "சரி
பேசாமல் இரு. அம்மா களைச்சுப்போனா போலை. நல்லாப் படுக்கட்டும்."
கார் தொலைதூரம் ஓடியது. சனிக்கிழமை என்பதால் ஒரே நெரிசல் வேறு. மலைகளில்
வளைந்து வளைந்து ஒருமாதிரி போய்ச்சேர வேண்டிய இடத்தை அண்மித்துவிட்டது.
"இஞ்சாரும் எழும்புமப்பா.... வீடு வந்திட்டுது" என்றார் கணவன்.
மனைவி சோம்பல் முறித்தபடியே "என்ன போக 2 மணித்தியாலம் எடுக்கும் எண்டியள்!
டக்கெண்டு வீடு வந்திட்டுது!"
"டக்கெண்டோ? நீர் நல்லாப் படுத்து நித்திரை கொண்டிட்டீர்!"
"சும்மா போங்கோ.... நீங்களும் உங்கடை காரும். கூப்பிடுதூரத்திலை இருக்கிற
என்ரை சினேகிதி வீட்டை போக இவ்வளவுநாளும் பேய்க்காட்டியிருக்கிறியள்!"
|
|