|
|
அண்மையில்
அறிவியல் கண்டுப்பிடிப்பால் அமெரிக்கா சென்று, அங்கு நடந்த உலக அளவிலான
அறிவியல் போட்டியில் மூன்றாவது நிலையில் வெற்றிப்பெற்ற ஸ்ரீ அறிவேஷ் எனும்
14 வயதை மாணவனை அவன் வீட்டில் சந்தித்தேன். துடிப்பான அந்தச் சிறுவன்,
கேட்டக் கேள்விக்கெல்லாம் ஆழமான பதிலைக்கூறி அசத்தினார். அறிவியல் தொடர்பான
அவன் தேடல் வியப்பளித்தது. அச்சிறுவனின் பெற்றோரிடமும் ஆசிரியரிடமும்
பேசும் வாய்ப்புக்கிடைத்தது. கூலிம் ஆரம்பத் தமிழ்ப்பள்ளியில் ஆரம்பக்
கல்வியை முடித்த அச்சிறுவன் இப்போது கூலிம் இடைநிலைப் பள்ளியில் தன்
கல்வியைத் தொடர்கிறார். அம்மாணவனின் ஆய்வினைக் கண்ணுற்றேன்.
ஒரு மாதிரி வீடமைப்பு வரிசை. ஒவ்வொரு வீட்டின் முன்பும் சிவப்பு விளக்குப்
பொருத்தப்பட்டுள்ளது. ஸ்ரீ அறிவேஷ் அவ்வரிசையில் உள்ள இரண்டாவது வீட்டின்
விசையைத் தட்டுகிறார். அடுத்து அந்தப் பக்கத்துவீட்டில் ஆபத்து ஒலி
எழுகின்றது. மேலும் அவ்வரிசையில் உள்ள அனைத்து வீடுகளிலும்
பொறுத்தப்பட்டுள்ள இரண்டாவது விளக்கு எரிந்து இரண்டாவது வீட்டில் சிக்கல்
என்பதை உணர்த்துக்கின்றது. அதே வேளையில் இரண்டாவது வீட்டின் முன் உள்ள
வீட்டிற்கு வெளியில் பொறுத்தப்பட்டுள்ள சிவப்பு ஒளியை எரியவிட்டு ஆபத்தைத்
தெரிவிக்கின்றது.
வழக்கமான அறிமுகத்துக்குப் பின் ஸ்ரீ அறிவேஷிடம் கேள்விகளை எழுப்பினேன்.
கேள்வி : படிக்கிற வயதில் எந்த அளவுக்கு உங்களுக்கு அறிவியல் மேல்
ஆர்வம் இருந்தது?
பதில் : நான்காம் ஆண்டிலிருந்தே எனக்கு அறிவியல் மேல் ஆர்வம் உண்டு.
குறிப்பாக விண்வெளி தொடர்பான பாடங்கள் என் கவனத்தை அறிவியல் மீது அதிகமாகவே
ஈர்த்தது. என்னுடைய லட்சியத்தை விண்வெளி ஆய்வாளராக வேண்டுமென அந்த வயதிலேயே
வகுத்துக்கொண்டேன்.
கேள்வி : நான் படிக்கும் போது தமிழ்ப்பள்ளியில் அறிவியல் பாடம்
இல்லை. உங்களை அப்பாடம் கவர என்ன காரணம்?
பதில் : முதலில் அறிவியல் ஆதாரப் பூர்வமாக ஒன்றை நிரூபிக்க முனைகிறது.
ஆதாரப் பூர்வமாக சிந்திப்பதும் ஆராய்வது ஒரு மாணவனுக்கு முக்கியம் என
நினைக்கிறேன்.
கேள்வி : இந்த அறிவியல் மோகம் எப்படி வளர்ந்து ஒரு
கண்டுப்பிடிப்பாளராக உங்களை உருமாற்றியது?
பதில் : நான் 'ஹை தெக்ஸ் 2012' எனும் ஒரு போட்டியில் பங்குபெற்றேன்.
அப்போட்டி மலேசிய அளவிலும் ஆசியா அளவிலும் கோலாலம்பூரில் நடைப்பெற்றது.
அதில் நான் பங்குபெற்றேன்.
கேள்வி
: உங்களுக்கு எப்படி அது குறித்த தகவல்கள் கிடைத்தன?
பதில் : என் ஆசிரியர் மூலமாக கிடைக்கப்பெற்றேன். அப்போது நான் ஆறாம் ஆண்டு
பயின்றேன். எப்படியாவது இதில் பங்குபெற வேண்டும் என முடிவெடுத்தேன்.
கேள்வி : எப்படித் தலைப்பைத் தேர்ந்தெடுத்தீர்கள்? உங்களுக்குத்
தலைப்பு வழங்கப்பட்டதா?
பதில் : இல்லை. ஒரு மரணத்திலிருந்து என் திட்டம் உதயமானது எனச் சொல்லலாம்.
என் வீட்டு வரிசையில் உள்ள ஒரு பாட்டி தனிமையில் இறந்துகிடந்தார். அவர்
இறந்து 2 நாட்களுக்குப் பின்பே அவர் நிலை பலருக்கும் அறிய கிடைத்தது.
இந்தச் சம்பவம் எனக்குள் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியிருந்தது. ஒருவேளை
அந்தப் பாட்டியால் தனது சிக்கலை பக்கத்துவீட்டுக் காரரிடம் சொல்ல
வாய்ப்புக் கிடைத்திருந்தால் அந்த மரணத்தைத் தடுத்திருக்கலாம். அதற்கான
கருவி இருந்தால் எப்படி இருக்கும் என சிந்திக்கும்போது கண்டுப்பிடிப்பு
பிறந்தது.
கேள்வி : கண்டுப்பிடிப்புக்கு முன்பு கற்பனையே பெரும் பங்கு
ஆற்றுகிறது. அடிப்படையான ஒரு கற்பனையிலிருந்தே கண்டுப்பிடிப்புகள்
பிறக்கின்றன. உங்களுக்கு அவ்வாறு என்ன கற்பனைத் தோன்றியது.
பதில் : நகர வாழ்வில் நாம் தனித்து வாழ்கிறோம். பக்கத்துவீடுகளில் என்ன
நடக்கின்றது என யாருக்கும் கவலை இல்லை. இந்த அக்கறை இன்மையே
திருடர்களுக்கும் தீங்கு செய்ய நினைப்பவர்களுக்கும் சாதகமானது.
காவல்துறையைவிட துரிதமாக உதவுபவர்கள் அண்டை அயலார்தானே. உடனடி உதவியை
அவர்களால்தான் தர முடியும். அந்த உடனடி உதவியை ஏற்படுத்தவே நான் கற்பனை
செய்தேன். ஒரு விசையின் மூலம் அதை ஏற்படுத்த விரும்பினேன்.
கேள்வி : ஏற்னவே அதுபோன்ற பொருள் சந்தையில் இல்லை என்பதை எப்படி
உறுதி செய்தீர்கள்?
பதில் : இணையத்தில் முழுமையாகத் தேடினேன். பல்வேறு விதமான அலாரங்கள் உள்ளன.
அவை அதிக விலை. ஆனால் அனைத்துமே அவரவர் வீட்டுக்கானது. சமூகத்தை இணைக்க அவை
பயனாகவில்லை. ஆனால் என் கண்டுப்பிடிப்பில் உருவான அலாரத்தை முன்னூறு
ரிங்கிட்டுக்குள் உருவாக்கிவிடலாம்.
கேள்வி : இந்தக் கற்பனைக்கு வடிவம் கொடுக்க யாரெல்லாம் துணை
நின்றனர்.
பதில் : என் அப்பா ஒரு மின்னியல் பொறியியலாளர். அவருக்கு இது குறித்து
அதிகம் தெரியும் என்பதால் என் கற்பனையை அவர் மேலும் மெருகேற்றினார். முதன்
முதலில் நான் அவரிடம்தான் என் திட்டத்தைக் கூறினேன். அவர் என்னை அதிகம்
ஊக்குவித்தார். அதற்கு முழு வடிவம் கொடுக்கத் துணை நின்றார். மேலும் என்
அம்மா இணையம் மூலம் பல தகவல்களைத் தேடி எனக்கு வழங்கினார். நான் பேச
வேண்டிய பனுவலையும் அவர்தான் ஆங்கிலத்தில் எழுதிக்கொடுத்தார்.
அமெரிக்காவில் இப்படி ஒரு போட்டி நடப்பதையும் அவர் துணையுடன்தான்
கண்டுப்பிடித்தேன். அதேபோல ஆசிரியர்களும் என் முயற்சிக்குத் துணை நின்றனர்.
கேள்வி : நீங்கள் யூ.பி.எஸ்.ஆர் மாணவர் என்பதால் உங்களைப்
படிப்பில் கவனம் செலுத்தச் சொல்லவில்லையா?
பதில் : நிச்சயம் இல்லை.
கேள்வி : இந்த ஆய்வை செய்ய ஏறக்குறைய எத்தனை காலம்
எடுத்துக்கொண்டீர்கள்?
பதில் : இரண்டு வாரங்களில் பூர்த்தி அடைந்தது.
கேள்வி : எப்படி நீங்கள் இப்போட்டிக்குத் தேர்வானீர்கள்?
பதில் : முதலில் என் ஆய்வறிக்கையைச் சமர்ப்பித்தேன். நான்
இறுதிச்சுற்றுக்குத் தேர்வானப்பின் மாதிரி வீடொன்றை அமைத்து எனது கருவி
இயங்கும் விதத்தைச் செய்துக்காட்டினேன். அங்கு பெரும்பாலும் வெளிநாட்டு
நீதிபதிகள்தான் இருந்தனர். தேசிய அளவில் 5 பள்ளிகள் இறுதிச்சுற்றுக்குத்
தேர்வாகியிருந்தன. அனைத்துலக ரீதியில் பல பள்ளிகள் பங்கேற்றென.
இப்போட்டியில் எங்களுக்கு தேசிய அளவில் மூன்றாவது பரிசும் ஆசிய அளவில்
இரண்டாவது பரிசும் கிடைத்தது.
கேள்வி
: இந்நிலையில் உங்கள் பயணம் அமெரிக்கா நோக்கி எதன் தொடர்பாக அமைந்தது?
பதில் : அமெரிக்காவில் சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு தொடர்பான ஒரு போட்டி
நடந்தது. அதிலும் எனது ஆய்வினை கொஞ்சம் மேம்படுத்தி அனுப்பினேன். எனது
கண்டுப்பிடிப்பில் உருவான பொருளால் காற்று தூய்மைக்கேடு, ஒலி தூய்மைக்கேடு
ஏற்படாது. மேலும் மன நிம்மதியுடன் வாழ என் ஆய்வு துணைப்புரிகிறது. நாம்
பாதுகாப்பான சூழலில் வாழ்கிறோம் என்ற நம்பிக்கையைக் கொடுக்கிறது. இது மன
அழுத்தத்தைக் குறைக்கிறது. மேலும் நான் மறுபயனீடு பொருட்களைக் கொண்டே
குறைந்த செலவில் எனது கண்டுப்பிடிப்பை உருவாக்கினேன். அப்போட்டியில்
மற்றுமொரு மலேசிய குழுவும் பங்குப்பெற்றனர். ஆனால் எங்களுக்கே மூன்றாவது
பரிசு கிடைத்தது. முதல் பரிசை அமெரிக்காவும் இரண்டாவது பரிசை ஹாங்காங்கும்
தட்டிச் சென்றன.
கேள்வி : இந்த வெற்றிக்குப் பிறகு மலேசிய அரசு உங்களை ஏதேனும்
கௌரவித்ததா?
பதில் : இல்லை.
கேள்வி : நீங்கள் இந்நாட்டில் உள்ள ஏதேனும் அறிவியல்
இடைநிலைப்பள்ளியில் பயில வாய்ப்புக்கிடைத்ததா?
பதில் : Permata Pintar மற்றும் Axiata போன்ற பள்ளிகளுக்கு விண்ணப்பித்தும்
யூ.பி.எஸ்.ஆரில் மலாய் கட்டுரையில் ஒரு 'பி' பெற்றக் காரணத்தால் அறிவியல்
பள்ளிகளில் இடம் கிடைக்கவில்லை.
கேள்வி : அறிவியலுக்கும் மலாய் கட்டுரைக்கும் சம்பந்தமே இல்லையே.
இருந்தும் ஏன் உங்களுக்குக் கிடைக்கவில்லை.
பதில் : தெரியவில்லை. ஆனால், அமெரிக்காவில் மலேசியாவிலிருந்து கலந்துகொண்ட
அறிவியல் பள்ளியையும் வெற்றிக்கொண்டே நான் மூன்றாவது பரிசு பெற்றேன்.
அப்படியிருக்க எனக்கு அப்பள்ளியில் இடம்கிடைக்கவில்லை என்பதுதான் வருத்தம்.
கேள்வி : இந்தப் பொருளை பயன்பாட்டுக்கு கொண்டு வரும் திட்டம்
உண்டா?
பதில் : எதிர்க்காலத்தில் அதை இன்னும் மேம்படுத்தி விற்பனைக்கு விடும்
திட்டம் உண்டு.
கேள்வி : இச்சாதனைக்குப் பிறகு யாரெல்லாம் / எத்தரப்பினரெல்லாம்
உங்களைச் சந்தித்து வாழ்த்தினர்?
பதில் : ஒரு நிகழ்வில் டத்தோ எஸ்.கே.தேவமணி வாழ்த்து கூறினார். சிலாங்கூர்
மாநில அறிவியல் விழாவிலும் விருது கொடுத்து வாழ்த்தினர்.
கேள்வி : இந்த ஆய்வைத் தவிர்த்து வேறெதுவும் கண்டுப்பிடிப்பை
மேற்கொண்டுள்ளீர்களா?
பதில் : ஏற்கனவே நீரிலும் நிலத்திலும் ஓடும் மகிழுந்து ஒன்றை
உருவாக்கியுள்ளேன். மேலும் வயதானவர்கள் கண் தெரியாதவர்களுக்கு உதவும்
வண்ணம் ஒரு பொருளை உருவாக்கினேன். நான் தயாரித்தக் கருவில்
கண்தெரியாதவர்கள் ஒரு பொருளை வைத்தால் அது எழுப்பும் சத்தத்தைக் கொண்டு
எந்தப் பொருளை எங்கே வைக்கிறார்கள் என அடையாளம் காணலாம். அதே போல 'வைஃபை'
துணையுடன் அலாரம் ஒன்றையும் உருவாக்கினேன்.
கேள்வி : உங்கள் எதிர்க்காலத்தை எப்படி அமைத்துக்கொள்ள ஆசை
உங்களுக்கு?
பதில் : அமெரிக்க விண்வெளி களகமான நாசாவில் விண்வெளி ஆய்வில் ஈடுபட
ஆசைப்படுகிறேன். இந்த உலகுக்கு ஏதேனும் புதிதாக ஒன்றை விட்டுச்செல்ல
வேண்டும். பல்வேறு இனம் வாழும் மலேசியாவில் ஒற்றுமை வளர எனது
கண்டுப்பிடிப்புகள் துணைநிற்கும்.
பேட்டிக்கு இறுதியில் அவன் ஆசிரியை குமாரி புகனேஸ்வரியிடம் கருத்து
கேட்டேன்.
"இச்சிறுவனின் தாயாரான திருமதி ஜெயாதேவியை நான் பல காலமாக அறிவேன். மிக
வித்தியாசமானவர். தன் மகனுக்கு நிறைய சுதந்திரத்தை வழங்கியுள்ளார். அவன்
சின்ன வயதில் வீட்டின் கதவைப் பிடித்து ஏறுவான். நாங்கள் பதறுவோம். அவன்
தாயார் எங்களைத் தடுப்பார் அவன் தன் ஆற்றலை உணரட்டும் என்பார். அவன் தந்தை
திரு ராமகிருஷ்ணனும் அவ்வாரானவரே. மழையில் அவர்களோடு சேர்ந்து
விளையாடுவார். உடலை எதிர்ப்புச் சக்திக்குப் பழக்கப்படுத்தலாம் என்பார்.
இவ்வாறான ஒரு சுதந்திர மன நிலையில் உள்ள பெற்றோரிடம் வளரும் ஸ்ரீ அறிவேஷ்
இது போன்ற சாதனையைச் செய்வேன் என்பதை நான் முன்னமே கணித்தேன்."
ஆசிரியையின் குரலில் நம்பிக்கை இருந்தது. அடக்கப்படாத மாணவன் உள்ளம்
எவ்வாறு விரிவடைந்து முழுமை பெரும் என்பதற்கு ஸ்ரீ அறிவேஷ் நல்ல உதாரணம்.
இனி இச்சிறுவனின் எதிர்க்காலத்தை நிர்ணயிக்கப் போவது அவனது
இடைநிலைப்பள்ளியே. அறிவியலை மையமாகக் கொண்டுள்ள இடைநிலைப்பள்ளியில் அவன்
பயிலும் பட்சத்தில் மேலும் சிறப்பாக வடிவமைக்கப் படலாம். அது இந்நாட்டிற்கு
மிகச் சிறந்த விஞ்ஞானிகளை வழங்கலாம். ஆனால், யூ.பி.எஸ்.ஆரில் '6 ஏ 1 பி'
பெற்ற மாணவனுக்கு அறிவியல் பள்ளிகள் பாராமுகம் காட்டி வருகின்றன. தகுதி
வாய்ந்த மாணவனுக்கு வாய்ப்பு வழங்காமல் யாருக்காக அப்பள்ளியின் நாற்காலிகள்
இடம் கொடுக்கும் என்பது கேள்விக்குறி.
நேர்காணல் : ம.நவீன்
|
|