மனதுக்குள் ஒரு மிருகம்

உலகில் மனிதர்கள் பல்வேறு இனங்களாக, மதங்களாக மொழிகளாக, நிறங்களாக பிரிந்து கிடந்தாலும், அவர்களை மனிதர்கள் என்று ஒன்றுபடுத்திக் காட்ட சில குணங்கள் பொது குணமாக அமைந்திருக்கின்றன. அன்பு, காதல், காமம், என பல கொண்டாடப்படும் அறங்களுக்கு மத்தியில் கோபம் குரோதம், சந்தேகம் போன்ற எதிர்மறை குணங்களும் மனித மனத்தின் இருண்ட அறைகளில் பதுங்கிக் கிடக்கின்றன.

சந்தேக புத்தியும் அதனால் விளையும் குரோதமும் ஆதி காலம் தொட்டு மனிதனோடு பயணிக்கின்றன. அவதார புருஷனாகக் கூறப்படும் ராமனுக்கும் தன் மனைவி மேல் சந்தேகம் வந்தது. அவளைத் தீயில் இறக்கினான். வரலாற்றில் நமது அரசர்களுக்கும் சந்தேகமும் சதிச்செயலும் பொதுகுணமாக இருப்பதைக் காணமுடிகிறது. ஒவ்வொரு போருக்கு முன்னும் பின்னும் பல்வேறு சந்தேக சூழ்ச்சிகளும் கொடூரங்களும் நிறம்பியுள்ளதை வரலாறுகள் காட்டுகின்றன. நாம் இன்று காணும் மனிதர்கள் பலரிடமும் பல்வேறு சந்தேகங்களும் வஞ்சகங்களும் இருந்து கொண்டே இருக்கிறன. சில நேரங்களில் அதன் பொருட்டு கொலை செய்யவும் துணிந்து விடுகின்றனர்.

சந்தேகத்தையும் அதன் பின் விளைவாய் ஏற்படும் கொடூரத்தையும் காட்டுகிறது ஷஹனூன் அமாட்டின் ‘வயல் வறட்சி’ (Gelungnya Terpokah) என்னும் சிறுகதை. ஷஹனூன் அமாட் மலாய் இலக்கிய உலகின் முன்னோடி. பல சிறந்த நாவல்களையும் சிறுகதைகளையும் படைத்திருக்கும் இவர் தேசிய இலக்கியவாதிக்கான விருதை 1982-ல் பெற்றவராவார். ‘ரஞ்ஜாவ் செபாஞ்ஜாங் ஜாலான்’ என்னும் நாவல் பலமொழிகளில் மொழிமாற்றம் கண்டுள்ளது. இவரது நாவல்கள் சில திரைப்படங்களாகவும் வந்துள்ளன. சில காலம் அரசியலில் ஈடுபட்டு நாடாளுமன்ற உறுப்பினராகவும் பணியாற்றினார். தனது இறுதி காலத்தில் கடுமையான அரசியல் விமர்சன நாவலான ஷிட் (மலம்) என்னும் நாவலை எழுதி பரபரப்பை ஏற்படுத்தினார். மாயாவாத எதார்த்த உத்தியில் எழுதப்பட்ட இந்நாவல் ஆளுங்கட்சியையும் முன்னால் பிரதமரையும் கடுமையாக சாடுகிறது.

இவரது படைப்புகள் கம்பத்து மலாய்காரர்களின் வாழ்க்கையையும் அவர்களின் வாழ்க்கை போராட்டங்களையும் களமாக கொண்டுள்ளன. கெடா மாநில மலாய் வழக்கில் படைக்கப்படும் இவரது படைப்புகள் தனி மொழி நடையும் அழகியலும் கொண்டவையாகும்.

ஜூசோ ஒன்பது பிள்ளைகளின் தந்தை. வயலை நம்பி வாழும் இக்குடும்பம் வறுமையோடு போராடிக் கொண்டிருக்கிறது. ஜூசோ நாற்று நடும் காலத்தில் வயலை எருமை மாட்டை கொண்டு உழுது செம்மை படுத்தி கால்வாயில் நீர் எடுத்து வயலை நிறைக்கிறான். பிறகு அணைகட்டி நீர் வெளியேராமல் செய்து விட்டு நிம்மதியாக வீட்டுக்கு வருகிறான். காலையில் மண் நீர்பிடித்து நிற்கும் போது நாற்றங்காலில் இருந்து நாற்று பிடுங்கி பதியம் போடலாம் என திட்டமிட்டபடியே இரவைக் கழிக்கிறான். குறிப்பிட்ட காலத்தில் விதைப்பு வேலை நடந்தால் தான் அறுவடை காலம் தள்ளிப்போகாமல் இருக்கும். அத்தனை வயிறுகளுக்கும் அரை வயிறு சோறாவது முறையாக கி��ைக்கும்.

மறுநாள் காலையில் வயலைப் பார்க்கும் ஜூசோ அதிர்ந்து போகிறான். வயலில் நீர் வடிந்து வரண்டு கிடக்கிறது. நீர் எப்படி வடியும்? இதுவரை இப்படி ஆனதில்லையே! யார் செய்த சதி? என்று குழம்பியவனுக்கு சட்டென்று இப்ராஹிம் மீது சந்தேகம் வருகிறது. அவன் ரத்தம் சூடேறுகிறது. தனக்கு இருக்கும் ஒரே எதிரி அவன்தான். அணையை அவன்தான் உடைத்திருக வேண்டும். இந்த ஈன வேலையை அவன் தான் செய்திருக்க முடியும் என்று முடிவெடுக்கிறான். தன் வயிற்றுப்பாட்டில் கை வைத்தவனை சும்மா விட முடியுமா? வீட்டுக்குள் ஓடிப்போய் நீண்ட வாளுடன் வருகிறான்.

“இப்ராஹிமை வெட்டிச் சாய்ப்பேன், இல்லையானால் அவன் மனைவியை வெட்டுவேன், அதுவும் இல்லையானால் அவன் பிள்ளைகளின் தலையை எடுப்பேன். அதுவும் இல்லை என்றால் அவனுடைய எருமை மாட்டை வெட்டிச் சாய்ப்பேன்” என்று கங்கணம் கட்டி கத்தியை தீட்டுகிறான். இச்சமயத்தில் அவன் மனைவி குறுக்கிட்டு அவனை தடுக்கிறாள். “அவனை கொலை செய்துவிட்டு நீ ஜெயிலுக்கு போய்விட்டால் எங்கள் கதி என்ன?” என்று கேட்டு தடுக்கிறாள். அவளே ஒரு திட்டமும் தருகிறாள். அதன் படி அவன் கடைக்குப் போய் அமிலம் (ரப்பர் பால் இறுக பயன்படுத்துவது - சுக்கா) வாங்கி வந்து இரவோடு இரவாக இப்ராஹிம் வீட்டு எருமை மாட்டின் மேல் வீசி விட்டு வருகிறான்.

முதுகில் இருந்து அடிவயிறு வரை அமில தாக்குதலுக்கு ஆளான அந்த வாயில்லா ஜீவன் செய்வதரியாது தரையில் குற்றுயிராய் கிடக்கிறது. அதன் தடித்த தோல் அசீட் தாக்குதலில் பிளந்து ரணமாகி கிடக்கிறது. தனது எருமைக்கு ஏற்பட்ட கதியை பார்த்து இப்ராஹிம் ஆவேசத்தின் உச்சத்திற்குப் போகிறான். ஊர் மக்கள் ஒன்று கூடி எருமையின் நிலை கண்டு கலங்குகின்றனர். சிலர் பெங்குலுவிடம் முறையிடலாம் என்கின்றனர். சிலர் எருமை சீழ் பிடித்து சாவதற்கு முன் அறுத்து உணவாக்கி விடும்படி கூறுகின்றனர். இப்ராஹீம் எதையும் காதில் போட்டுக் கொள்ளாமல் வெறிபிடித்தவன் போல தன் மாட்டு கொட்டகையையே சுற்றி சுற்றி வந்து கொண்டிருக்கிறான்.

மூன்று நாட்கள் அந்த எருமை வேதனையை அனுபவித்து செத்துப் போகிறது. மூன்று நாளும் ஜூசோ வயலில் இறங்காமல் இப்ராஹிமின் எருமை மாடின் நிலையையும் இப்ராஹிமின் அல்லலையும் ஊராரிடம் கேட்டு தெரிந்துகொண்டு ஆனந்தப் பட்டுக் கொண்டிருக்கிறான். இப்ராஹிமை வஞ்சம் தீர்த்த உள்ளக்களிப்பில் மிதந்துகொண்டிருக்கிறான். இப்ராஹிமின் மாடு செத்து அதை அவன் புதைத்துவிட்டான் என்ற சேதி காதில் விழுந்த பிறகுதான் ஜூசோ வயல் வேலைக்குத் திரும்புகிறான். வயலில் மீண்டும் நீர் பாய்சி அணைக்கட்டி வைக்கிறான். அன்று இரவு தனது வாளுடன் வயலை காவல் காக்கிறான். திடீர் என்று பின்னிரவு நேரத்தில் அவன் மனைவி அழுதபடி வயலுக்குள் ஓடிவருகிறாள். அவன் இல்லாத நேரத்தில் இப்ராஹீம் வீட்டுக்குள் புகுந்து தன்னை மாசு படுத்தி விட்டதாக கதறி அழுகிறாள்.

ஜூசோ வெறி பிடித்தவனாக கத்தியைத் தூக்கி கொண்டு இப்ராஹீமை தேடி அவன் வீட்டுக்கு ஓடுகிறான். வழியில் வயலில் விழுந்து எழுந்து ஓடுகிறான். இப்ராஹீம் வீட்டு முன்பாக கம்பத்து மக்கள் கூடிவிடுகின்றனர். நடு நிசி நேரத்தில் ஜூசோவின் தோற்றமும் அவன் செயல் பாடும் சந்தேகத்தைக் கிளப்ப மக்கள் அவனுக்குப் பைத்தியம் பிடித்துவிட்டதாக முடிவெடுத்து அவனை பெங்குலுவிடம் இழுத்து போகின்றனர். யாரிடமும் எதையும் சொல்ல முடியாத ஜூசோ வெறி அடங்கும் மட்டும் இப்ராஹீம் பெயரை கூச்சலிட்டு அழைத்தவாறு போகிறான்.

இக்கதையில் யார் குற்றவாளி என்பது கடைசிவரை சொல்லப்படவில்லை. ஜூசோவின் வயலில் அணையை உடைத்தவன் யார் என்பதும் தெரியவில்லை. ஜூசோ இப்ராஹீமின் மீது கொண்டது சந்தேகம். அதன் விளைவே பழிவாங்கும் படலம் ஆரம்பம் ஆகிறது.

ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் ஒரு மிருகம் ஒளிந்திருக்கிறது. அந்த மிருகம் வெளியே வரும் போது நிஜ மிருகங்களும் மிரண்டு போய் விடுகின்றன. சந்தேகம் மனிதாபிமானத்தை கொன்றுவிடுகிறது. மனிதாபிமானம் செத்தபின் மனிதன் மனிதனாக இருப்பதில்லை.

வல்லினம் - கலை, இலக்கிய இதழ் | Vallinam - A Magazine For Arts And Literature
© vallinam.com.my | All Rights Reserved. 2012.  |  Designed by CVA | Best View in : Mozilla Firefox |  Best resolution : 1024 X 768