|
மனிதாபிமானமும் மதாபிமானமும்
1980களில் வெளிவந்த சீ.முத்துசாமியின் ‘விதைகள் பாலைவனத்தில்
முளைப்பதில்லை’ என்ற நாவல் நனவோட்ட உத்தியில் எழுதப்பட்ட சற்று மாறுபட்ட
நாவல். என்னை மிகவும் கவர்ந்த நாவல் அது. அந்த நாவலில் இடையிடையே ஒரு தகவல்
தவறாமல் இடம்பெறும் இப்படி: ‘ஆப்கானிஸ்தான்... ஆப்கானிஸ்தான்’ வானொலி
தொடர்ந்து உரத்த குரலில் சொல்லிக்கொண்டிருந்தது. 30 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு,
அப்படி ஒரு நாவல் எழுதப்பட்டால் அதே தகவல்தான் மீண்டும் இடம்பெறும்.
ஆப்கானிஸ்தான் என்ற சொல்லுக்குப் பதிலாக பாலஸ்தீனம் என்ற சொல்லோடு.
மலேசியா துயர்கண்டால் அனுதாபம் நிரம்பி வழியும் நாடு. இதை எல்லாரும்
ஒப்புக்கொள்வார்கள். உலகில் எங்காவது இயற்கைப் பேரிடரோ போரால் மக்களுக்குப்
பெருந்துயரோ என்றால் உடனே உதவிப் பொருள்கள், மருந்துகள், பண உதவி என
அள்ளிக் கொடுத்து நமது பங்களிப்பைத் தொடர்ந்து நிரூபித்து வருகிறோம்.
அதற்குச் சிறந்த சான்று அண்மையில் இஸ்ரேல் - பாலஸ்தீனம்இடையே மீண்டும் போர்
நிகழ்ந்தபோது ஒவ்வொரு நாளும் தகவல் ஊடகங்களில் அது குறித்த செய்திகளே
முக்கியச் செய்திகளாக இடம்பெற்றன. வெள்ளிக்கிழமை தொழுகையில் மக்களோடு
பிரதமரும் கலந்துகொண்டு பாலஸ்தீன மக்களின் நல்வாழ்வுக்குப் பிரார்த்தனை
செய்கிறார். நாடாளுமன்றத்தில் கண்டனத் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்படுகிறது.
நாட்டில் ஆங்காங்கே கண்டனக் கூட்டங்கள் நடக்கின்றன. இஸ்ரேலின் தாக்குதலில்
பாதிக்கப்பட்ட முஸ்லீம்களுக்கு நன்கொடையும் திரட்டப்படுகிறது. அமெரிக்க
அதிபரைச் சந்திக்கும் பிரதமர், போரை நிறுத்த உரிய நடவடிக்கை எடுக்குமாறு
வேண்டுகோள் விடுக்கிறார். உலகில் எந்த மூலையிலும் தங்கள் முஸ்லீம்
சகோதரர்களுக்குப் பாதிப்பு என்றால் அதில் உணர்வுபூர்வமாகப் பங்குகொண்டு
உதவும் மனப்போக்கு பாராட்டுக்குரியது.
பாதிப்புக்கு ஆளாகும் மக்களுக்கு உதவும் நிலை மதத்தின் அடிப்படையில்
அமையும் மதாபிமானமாக அமையாமல் மதம், நிறம், மொழி, இனம் என்ற எல்லைகள் கடந்த
மனிதாபிமானமாக நிறம் மாறவேண்டும் என்பதுதான் எல்லாரின்
எதிர்பார்ப்புமாகும். இது குறித்து முன்னாள் பிரதமர் துன் மகாதீர்
அவர்களின் மகள், மரினா மகாதீர் அண்மையில் The Star ஆங்கில நாளேட்டில் தம்
பத்தி எழுத்துகளில் துணிவோடு இதனை வலியுறுத்தியுள்ளார். பாலஸ்தீனத்தில்
இஸ்ரேலியர்களின் அத்துமீறலைக் கண்டிப்பதில் மலேசிய முஸ்லீம்கள் காட்டும்
தீவிரத்தை மற்ற இடங்களில் நடக்கும் அத்துமீறலைக் கண்டிப்பதில்
காட்டுவதில்லையே ஏன் என மரினா கேள்வி எழுப்பியது என் கவனத்தை ஈர்த்தது.
இலங்கை, பாகிஸ்தான், சிரியா, மியன்மார் போன்ற நாடுகளில் நடக்கும்
அத்துமீறல்களைக் கண்டிப்பதில் வேகத்தைக் காணமுடியவில்லை என்கிறார் மரினா
மகாதீர். அப்படியானால் உலகில் எங்காவது முஸ்லீம்கள் தாக்கப்பட்டால்தான்
மலேசிய முஸ்லீம்கள் கவனம் செலுத்துவார்களா? நான் கேட்கவில்லை. Treat every
victim equally என்ற கட்டுரையில் மரினா மகாதீர் கேட்கிறார்.
அவர் கூறுவது உண்மைதான். மியன்மார், தென் தாய்லாந்து, தென் பிலிப்பைன்ஸ்,
காஸ்மீர், அரபு நாடுகள் போன்றவற்றில் முஸ்லீம்கள் பாதிப்பை
எதிர்நோக்கும்பொழுது அதற்கான உடனடி எதிர்வினையை இங்குப் பரவலாகக்
காணமுடிகிறது. ஆனால், இலங்கையில் உச்சக்கட்ட போரில் முள்ளிவாய்க்காலில் 40
000க்கும் அதிகமானோர் கொன்று குவிக்கப்பட்ட கொடுமையை நம் நாடு எவ்வாறு
எதிர்கொண்டது?
தமிழ் ஊடகங்கள் மட்டும்தான் அந்தக் கொடுமைகளை, இதயம் பிழியும் காட்சிகளை
விரிவாக வெளியிட்டன. தேசிய ஊடகங்களில் தலைப்புச் செய்தியாக இடம்பெறும்
தகுதியைக்கூட அவை பெறவில்லை. ‘அது உள்நாட்டு விவகாரம். நாம் தலையிட
முடியாது’ போன்ற மனநிலையே இங்கு நிலவியது. இந்த நூற்றாண்டின் மிகப்பெரிய
மனிதப் படுகொலைகளைக் கண்டித்து ஒரு கண்டனத் தீர்மானம்கூட நிறைவேற்ற நமக்கு
மனமில்லை. போருக்குப் பிந்திய ஐ.நா. ஆய்வில் 140 000 பேர் காணாமல் போன
தகவல்கூட உலகச் செய்திகள் இடம்பெறும் பக்கங்களில் ஒரு கடுகுச் செய்தியாக
இடம்பெற்றது.
மகிந்தா ராஜபக்சே மீதுபோர்க்குற்றம் சுமத்தும் தீர்மானம் ஐ.நாவில்
கொண்டுவரப்பட்டபொழுது மலேசியாவின் நிலை என்பது என்ன என மலேசியத் தமிழர்கள்
பெரும் எதிர்பார்ப்போடு காத்திருந்தனர். இலங்கைக்கு எதிரான அந்தத்
தீர்மானத்திற்கு ஆதரவு அளிக்கும்படி தமிழர்கள் சார்ந்த அரசியல் கட்சிகள்,
சமூக இயக்கங்கள் கோரிக்கையை முன்வைத்தன. அதன் காரணமாக, மலேசியா அந்தத்
தீர்மானத்தை ஆதரிக்காமல் நடுநிலைமை வகித்தது. ஆயினும், தீர்மானத்தை
ஆதரித்திருந்தால் மலேசியத் தமிழர்களின் மனவுணர்வைப் படம்பிடித்துக்
காட்டுவதாக இருந்திருக்கும். உலகில் எங்கு அநீதி அரங்கேறுகிறதோ அங்கே
மலேசியாவின் எதிர்ப்புக்குரல் ஒலிக்கும் என்பதை உலகத்துக்குத் தெளிவாகக்
காட்டியிருக்கும்.
அனைத்துலக நீதிமன்றத்தில் போர்க்குற்றவாளியாக ராஜபக்சே என்று விசாரணைக்குக்
கொண்டு செல்லப்படுவார் என அனைவரும் எதிர்பார்த்திருக்கும் வேளை இது.
இதற்கிடையே, அடுத்த மாதம் டிசம்பர் 4 முதல் 5ஆம் தேதிவரை ஜோகூரில்
நடைபெறும் அனைத்துலக இஸ்லாமிய கருத்தரங்கில் இலங்கை அதிபர் ராஜபக்சே
மலேசியா வருகிறார் என்ற செய்தி தமிழர்களிடையே பெரும் மனக்கொந்தளிப்பை
ஏற்படுத்திவிட்டது. விரைவில் நடைபெறவுள்ள பொதுத் தேர்தலுக்காகத்
தமிழர்களின் ஆதரவைத் திரட்டும் முயற்சியில் பிரதமர் தீவிரம் காட்டிவரும்
வேளையில் தமிழர்களைக் கொன்று குவித்த ராஜபக்சேவை இங்கு வரவழைப்பது
முரண்பாடான செயலாகக் கருதப்பட்டது.
இதன் தொடர்பில், ராஜபக்சேவின் வருகையை எதிர்த்துக் கண்டனப் பேரணி,
காவல்துறையில் புகார், கொடும்பாவி எரிப்பு, ஆட்சேப மனு என நாடு முழுதும்
பரவலாக மேற்கொள்ளப்பட்டன. ஆளும் கட்சி, எதிர்க்கட்சி, அரசு சார்பற்ற
அமைப்புகள் என அனைத்தும் ஒன்றுபட்டு (தனித்தனியாக) தங்கள் எதிர்ப்பைப்
பதிவுசெய்தன. தமிழ் ஊடகங்களும் இந்தச் செய்திகளுக்கு முக்கியத்துவம் தந்து
வெளியிட்டன. நாடாளுமன்ற வளாகத்தில் கூடி ராஜபக்சேவின் கொடும்பாவியை எரித்து
ஆர்ப்பாட்டம் செய்ய ஓர் இளைஞர் இயக்கம் தயாராகி வந்தது. ஆனால், அதற்குள்
ராஜபக்சேவின் மலேசிய வருகை ரத்தாகிவிட்டதாக வெளியுறவுத்துறை அமைச்சு
அறிவித்தது. இ•து அரசு எடுத்த முடிவா அல்லது எதிர்ப்பைக்கண்டு ராஜபக்சே
பின்வாங்கினாரா என உறுதியாகத் தெரியவில்லை.
ஒவ்வொரு முறையும் தீவிர முயற்சி செய்துதான் அரசுக்கு நம் மன உணர்வுகளைத்
தெளிவுபடுத்த வேண்டியுள்ளது. முஸ்லீம் மக்களுக்குக் கொடுமை புரிந்த ஒரு
நாட்டின் தலைவரை இந்நாட்டு அரசு இங்கு வர அனுமதிக்குமா? அது சாத்தியமா
எனில் நிச்சயம் சாத்தியமில்லை என்று உறுதியாகக் கூறலாம். போர்க்குற்றங்களை
எதிர்நோக்கியிருக்கும் எந்தத் தலைவராக இருந்தாலும், ஈவு இரக்கமின்றி
அப்பாவி மக்களைக் கொன்று குவித்த கொடுங்கோலனை ஒரு போதும் அரசு இங்கே
அனுமதிக்கக்கூடாது.
வரலாற்று ஏடுகளைப் புரட்டிப் பார்த்தால் மலேசிய அரசு மதாபிமானத்தோடும்
மனிதாபிமானத்தோடும் பல நாடுகளில் பாதிப்புற்ற மக்களுக்கு உதவிக் கரம்
நீட்டியுள்ளதை அறியலாம். அதற்குச் சிறந்த எடுத்துக்காட்டு கொசோவா. 2008இல்
செர்பியாவிலிருந்து பிரிந்து குடியரசாக அது பிரகடனம் செய்யப்பட்டது.
2000ஆம் ஆண்டு முதலே மலேசியா கொசோவாவோடு தொடர்பை ஏற்படுத்திக்கொண்டு பல
உதவிகளை வழங்கி வந்துள்ளது. செர்பியாவிலிருந்து பிரிந்து தனிக் குடியரசாக
கொசோவா முயன்றபோது, அதன் மக்கள் குறிப்பாக முஸ்லீம் மக்கள் பெரும் பாதிப்பை
எதிர்நோக்கினர். ஐ.நா. அமைதி காக்கும் படையில் இணைந்துகொள்ள 60 பேரை (50
இராணுவ வீரர்கள், 10 காவல்துறையினர்) மலேசியா அனுப்பியது. அதோடு, மருந்துப்
பொருள் வாங்கவும் பள்ளிவாசல் எழுப்பவும் நிதி உதவியை வழங்கியது. 2010ஆம்
ஆண்டு கொசோவோ அதிபர் ஃபத்மீர் செல்டியுர் மலேசியாவுக்கு வருகை தந்தபோது
மலேசியாவின் உதவிக்கு - கொசோவோ மக்கள் தன்னாட்சியோடு சுதந்திரத்தோடு வாழ
துணைநின்ற மலேசிய அரசுக்கு நன்றி தெரிவித்தார்.
இலங்கையின் உச்சக்கட்ட போரில் பல்லாயிரக்கணக்கான தமிழர்கள் ஈவு
இரக்கமின்றிக் கொன்று குவிக்கப்பட்டபொழுதுஉலக நாடுகள் வெறுமனே வேடிக்கைப்
பார்த்துக்கொண்டிருந்தன. ராஜீவ் காந்தி கொலைக்குப் பிறகு இந்தியாவின்
மனிதாபிமானம் பேச்சு மூச்சில்லாமல் போய்விட்டது. செப்டம்பர் 11 துயர்
நிகழ்வினால் அமெரிக்காவின் மனிதாபிமானம் கொடூர முகமூடியை அணிந்துகொண்டது.
மதாபிமானத்தோடு நீளும் கைகளும் முடங்கிக்கொண்டன.
மனிதாபிமானம் பாராமல் மதாபிமானம் பார்த்து ஆதரவுக் கைகள் நீளும் நிலையை
எண்ணிப்பார்த்தேன். என் ஆதங்கம் அடர்த்தியாகி என்னிலிருந்து கசிந்த வரிகள்
இவை:
மதாபிமானம்
அழாதீர்கள்!
அழுது புலம்பினால்
ஆகப்போவதொன்றுமில்லை
உங்கள் கண்ணீர்த்துளிகளைத் துடைக்க
எங்கள் கைகள் நிச்சயம் நீளும்
வறுமைக்குப் பிறந்தவராய்
உங்களையே வருத்திக்கொள்வதேன்?
வறுமை உங்களைத் தின்று தீர்ப்பதை
வேடிக்கை பார்க்க
எங்கள் மனம் எப்படி ஒப்பும்?
உங்களைக் கசக்கிப் பிழியும்
இரக்கமிலாப் போர் அரக்கனின்
கொடூரப் பிடியிலிருந்து
உங்களை மீட்டெடுத்துப்
புனர்வாழ்வு தரும் பணிகளில்
எங்களின் பங்களிப்பு எப்படி
இல்லாமல் போகும்?
பெருமதியான உங்களின்
வாழ்வைப் புரட்டிப்போடும்
இயற்கைப் பேரிடரின்
கொடுங்கனவிலிருந்து
உங்களைக் காப்பாற்றிக் கைதூக்கிவிட
அபயக்கரம் நீட்டுவோரில்
நாங்கள் இல்லாமலா?
உங்களை அழுத்தும்
அன்றாடச் சுமைகளை
ஓரளவேனும் இறக்கி வைக்க
உங்கள் வாழ்வாதாரத்திற்கு
வழிகாட்ட
நாங்கள்தாம் இருக்கிறோமே!
இருப்பதையெலாம் தொலைத்துவிட்டு
திக்கற்றுத் திரியும்
உங்கள் வாரிசுகளுக்குப்
புதுவாழ்வு தந்து
நம்பிக்கை நீர் ஊற்றுவது
எங்களின் பொறுப்பு
உங்கள் சிக்கல்கள் களைய
எந்த அரங்கிலும்
தீர்மானம் முன்மொழியும் குழுவில்
நாங்கள் முன்நிற்போம்
உங்களுக்கு யாராகினும்
அநீதி இழைத்தால்
நாங்கள் பொறுத்துப்போவதில்லை
பொங்கி எழுவோம்
கண்டனக் கணைகளை
கணக்கின்றி வீசியெறிவோம்
கதிகலங்கி நீங்கள்
கண்ணீரில் நனையும்போது
நிதியள்ளித் தருவதில்
எங்களை யாரும் மிஞ்ச முடியுமா?
ஊடகங்களில் ஓயாமல்
உங்கள் அவலங்களை அரங்கேற்றி
அறிவிப்பதில் தெரியுமே
எங்களின் தார்மீக ஆதரவு
உலகப்பந்தின் எந்த மூலையில்
நீங்கள் இருந்தாலும்
தேடி வருவோம்
தீர்வுகளை நீட்டுவோம்
எல்லாமும் சாத்தியம், நம்புங்கள்!
ஆயினும் ஒரு சின்ன நிபந்தனை
நீங்கள் எங்கள் மதத்தினராய்
இருந்தால் போதும்!
|
|