|
பல்வேறு மாற்றுக் கருத்துகள் இருந்தாலும் சாரு நிவேதிதா தமிழ் இலக்கியச்
சூழலில் தவிர்க்க முடியாத பெயர். நண்பர் திருமாறனுடன் மலேசியா முழுவதும்
பயணம் சென்று கொண்டிருந்த அவரை 'புத்தகச் சிறகுகள்' இலக்கிய அமைப்பின்
நிகழ்வில் கலந்து கொள்ள அழைத்திருந்தோம். அவரும் மறுக்காமல் கலந்து கொள்ள
சம்மதித்தார். 20.11.2012 ஆம் திகதி காலையில் சிரம்பானில் அவரை
ஏற்றிக்கொண்டு எழுத்தாளர் நவீனோடு பத்துமலைக்குச் சென்றேன்.
தொடக்கத்தில் சாருவை சந்திக்கப் போகிறோம் என்ற ஆர்வமே சாருவை சந்தித்தால்
என்னவெல்லாம் செய்யலாம் என ஒவ்வொரு யோசனையாக கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது.
கையைக் கொடுக்கலாம். கட்டிப் பிடிக்கலாம். கையைக் குலுக்கி முத்தமிடலாம்.
இப்படியாக பல யோசனைகள். ஏற்கனவே நவீன் அறிமுகம் செய்து வைத்த அவரது ஒரு
நாவலுக்குப் பிறகு எக்ஸைல் நாவலைத் தவிர மற்ற நாவல்களைப் படித்திருந்தேன்.
அதே சமயம், கடந்த ஓராண்டாக வாங்கி வைத்திருந்த கட்டுரைத் தொகுப்புகளையும்
படித்துக் கொண்டிருந்தேன். அந்த எழுத்துகள் எனக்குக் காட்டிய உலகம்தான்
சாருவின் முதல் சந்திப்பிற்குப் பல யோசனைகளைக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது
எனலாம். ஆனால், எந்த யோசனையும் சாருவை சந்தித்த பிறகு தோன்றவில்லை.
பத்துமலை வழிப்பாட்டுத் தளத்துக்கான அமைப்பை இழந்து அது முற்றிலும்
சுற்றுப் பயணத்துக்கான தளமாகிவிட்டதை அறிய முடிந்தது. சாருவுக்கு
இடங்களைவிட மனிதர்களைப் பார்ப்பதில் ஆர்வம் இருந்தது. மலேசியப் பூர்வ
குடிகளின் தொல்பொருள் காட்சியகத்துக்குச் சென்று, அது மூடிக் கிடந்ததால்
நவீன் வீட்டில் மதிய உணவை முடித்தோம். சாருவை மலேசியாவுக்கு அழைத்த
திருமாறன் குறித்து விசாரித்தேன். அதற்கு சாரு கொடுத்த பதில் எனக்கு
அதிர்ச்சியைக் கொடுத்தது. ஏறக்குறைய பத்து ஆண்டுகளுக்கு முன் அறிமுகமான
வாசகர் அவர். தன் மாணவப் பருவத்தில் சாருவுக்கு வாசகரான அவரை சாரு
இப்போதுதான் சந்திக்கிறாராம். படிக்கும் காலத்தில் அவர் சாருவுக்கு ஒரு
கடிதம் எழுதினாராம். ‘நான் உங்களுக்கு வழங்க பணம் சேர்த்துக்
கொண்டிருக்கிறேன் என.’ சாரு, மாணவர்களிடம் பணம் வாங்குவதில்லை எனக்
கூறியதோடு தொடர்பு சில காலம் விடுபட்டுள்ளது. ஆனால், பணம் சேமிக்கிறேன்
என்ற வரி சாருவுக்கு திருமாறனின் பெயரை நினைவில் நிறுத்தியிருக்கின்றது.
பலகாலம் கடந்து மீண்டும் தொடர்பு கொண்ட அந்த வாசகர்தான் மாணவராக இருந்த
திருமாறன் என காலம் கடந்துதான் அறிந்தாராம்.
வழி நெடுகிலும் இலக்கியம் தொடர்பான பேச்சுகளே அதிகம் இருந்தன. இன்று ஆங்கில
இலக்கியத் துறையில் முனைப்புடன் இயங்கும் சாரு, அதன் அனுபவங்களைப்
பகிர்ந்து கொண்டார். தமிழ்நாட்டில் தமிழ் எழுத்தாளனுக்கான இடம்
கேலிக்குரியதாக இருப்பது அவர் பேச்சில் ஆங்காங்கு வெளிப்பட்டது. இன்று
ஆங்கில இலக்கியத் துறையில் அவர் போக வேண்டிய தூரம் குறித்த வியப்பும் அதன்
ஆயர்த்தங்களின் உற்சாகமும் அவர் பேச்சில் பளிச்சிட்டது.
அங்கிருந்து நானும் ச��ருவும் தங்கும் விடுதிக்குப் புறப்பட்டோம். நவீனின்
வீட்டில் இருந்து குறுக்கு வழியில் செல்லாமல், நேரம் எடுக்கும் பாதையில்
செல்லத் தொடங்கினேன்.
சாருவுடன் பயணிக்கும் நேரத்தை அதிகரிக்கவே இந்தத் திட்டம்! சக நண்பர்களைப்
போலவே நாங்கள் பேசிக் கொண்டோம். இதுநாள் வரையில் எழுத்துகள் மூலமாக
சந்திந்த ஒருவரை அத்தனைப் பக்கத்தில் சக நண்பர்கள் போல பேசும் வாய்ப்பை
சரியாகப் பயன்படுத்த எண்ணி அவரது எழுத்துகள் குறித்த என் வாசிப்பு
அனுபவத்தைப் பற்றிப் பேச ஆரம்பித்தேன்.
ஸீரோ டிகிரி நாவலில் தொலைபேசி உடையாடல் ஒன்று வரும். வெறுமனே
படிப்பவர்களுக்கு அது ஆபாசமாக இருக்கலாம். என் தொழில் சார்ந்து அவ்வபோது
வரும் தொலைபேசி அழைப்புகளுக்கு நான் பதில் சொல்லியிருப்பதால், அந்தத்
தொலைபேசி அழைப்பில் மறுமுனையில் பேசிக் கொண்டிருப்பவரின் மனதினைப் புரிந்து
கொள்ள முடிந்தது என்றேன். சாரு அதற்கு சிரிப்பையே பதிலாகக் கொடுத்தார்.
பின்னர் மலேசியாவில் அவர் சந்தித்த போலிஸ்காரர் ஒருவரிடம் பேசிய அனுபவங்கள்
குறித்துச் சொன்னார். அவரிடம் உள்ள கதைகளைக் கேட்டால் ராஸ லீலாவின்
இரண்டாம் பாகம் எழுதலாம் போல இருக்கிறது என்றார். அப்போதுதான் தேகம்
நாவலைப் படிக்கும் போது எனக்கு ஏற்பட்ட அனுபவத்தைச் சொன்னேன்.
“சார், உங்களுடைய தேகம் நாவலை நவீன் என்னிடம் கொடுத்துப் படிக்கச்
சொன்னார், எந்தப் புத்தகத்தைப் படித்தாலும் படித்து முடிக்கும் வரையில்
கையிலேயே வைத்துச் சுற்றிக் கொண்டிருப்பேன். அப்படித்தான் தேகம் நாவலை
கையிலேயே கொண்டுச் சென்றேன். அப்போதுதான் நண்பர்கள் இந்த நாவலை வாங்கிப்
பார்த்தார்கள். என்ன நினைத்தார்களோ தெரியவில்லை. ச்செச்சே இதென்ன இப்படி
இருக்கு... என்றவாறே பேசினார்கள்... ” என்றேன். அதற்கும் சிரித்தார். ஆனால்
அவர் எழுதியதை விடவும் வதைகள் நிறைந்த கதையைத்தான் மலேசிய போலிஸ்காரர்
சொன்னார் என்றார்.
அவரை விடுதியில் விட்டுவிட்டுத் திரும்பினேன். காரில் சாருவின் ‘எக்ஸைல்’
நாவலும் அவரது ‘கோணல் பக்கங்கள்' மூன்றாம் பாகமும் இருந்தன.
***
இடம் : மலாயா பல்கலைகழகம்
சாருவை முனைவர் கிருஷ்ணன் மணியம் அவர்கள் அறிமுகம் செய்து வைத்தார்.
அவருக்கு சாரு நிவேதிதா எழுத்து அறிமுகமானதிலிருந்து தொடங்கி சாருவின்
ஆளுமை குறித்தும் விரிவாக பேசினார். அதன் பின்னர் சாருவின் உரை தொடங்கியது.
'எழுத்தும் வாழ்வும்' என்ற தலைப்பில் அவர் உரை அமைந்தது. இலக்கியம், உலக
சினிமா, ஓவியம் என பலதரப்பட்ட கேள்விகளுக்கு அவர் விளக்கம் கொடுத்தார்.
மலேசிய இலக்கியம் குறித்துக் கேட்டபோது, “இதைப் படிக்காவிட்டால் நீ பின்
தங்கியிருக்கிறாய் என்ற அளவுக்கு என்னை உசுப்பி விடும் ஒரு பிரதி இங்கே
உருவாக வேண்டும். அவ்வாறு இதுவரை மலேசிய சிங்கைச் சூழலில் என்னை தேட வைத்த
ஒரே படைப்பாளி சிங்கை இளங்கோவன் மட்டும்தான்” எனச் சொன்னபோது கைத்தட்டலால்
அரங்கம் நிறைந்தது. தொடர்ந்து பல்வேறு கேள்விகளுக்குக் கூர்மையான
பதில்களால் சாரு முன் வைத்த பதில்கள் அவர் ஆழத்தைப் பறை சாற்றின.
இலக்கியவாதிக்கான தன்மை குறித்துக் கேட்டபோது. “முதலில் அவன் சமரசம்
இல்லாதவனாக, அதிகாரத்துக்கு வளைந்து கொடுக்காதவனாக இருக்க வேண்டும்.
பல்வேறு கருத்து முரண்பாடுகள் இருந்தாலும் மலேசியாவில் நான் அவ்வாறு
பார்ப்பது நவீனைத்தான்” என்றதும் மீண்டும் அரங்கில் கைத்தட்டல். ஏறக்குறைய
இரவு 9 மணிக்கு நிகழ்ச்சி முடிந்தபோது, புத்தகச் சிறகின் முதல் அடி முழுமை
பெற்றதாக நினைத்து மகிழ்ந்தேன்.
***
இடம் : சீனர் உணவகம்
இளம் இயக்குநர்களான சஞ்சை, செந்தில், சிவா பெரியண்ணன் மற்றும் அவர்கள்
குழுவினரோடு சாரு உரையாடிக் கொண்டிருந்தார். உலகத் திரைப்படங்கள்
தொடர்பாகவும் அவரைக் கவர்ந்த சினிமா குறித்தும் சிலாகித்துப் பேசிக்
கொண்டிருந்தார். இடையிடையே சில நண்பர்கள் தமிழ் சினிமா குறித்து கேள்வி
எழுப்பினர். ஒரு நண்பர் அங்காடித் தெரு குறித்து கேள்வி எழுப்பினார்.
சாரு அங்காடித் தெருவை ஒரு நல்ல சினிமாவாக ஏற்றுக் கொள்ளமுடியாது என்றும்
அதை இயக்கியவரின் மனம் எவ்வளவு கொடூரமாக இந்த வாழ்வை சித்தரிக்கிறது எனவும்
விவரித்தார். "அடுக்கடுக்காக நிகழும் துன்பங்களுக்குப் பிறகு லாரியில்
கால்களை இழக்கும் கொடூரமெல்லாம் ஒரு நல்ல சினிமாவுக்கான தன்மையில் இல்லை.
கொடூரங்கள் இருக்க வேண்டாம் எனச் சொல்லவில்லை ஆனால் அதில் ஏன் அவ்வளவு
வக்கிரம் என்பதுதான் கேள்வி. பார்ப்பவர்களை அழ வைக்க முயலும் இதுபோன்ற
படங்களெல்லாம் ஒரு விவாதத்துக்குக் கூட தகுதியற்றவை" என முடித்தார்.
இயக்குநர் சஞ்சை 'மை ஹோம் டவுன்' நிகழ்வுக்காக தான் இயக்கிய படத்தை
சாருவிடம் ஒளிபரப்பினார். சாரு ஆர்வத்துடன் அப்படத்தைப் பார்த்த பின்,
"சினிமா தொடர்பான என் எதிர்ப்பார்ப்புகளும் விமர்சனங்களும் கறாரானவை. நான்
மலேசியாவில் நல்ல படங்கள் இல்லை என நினைத்திருந்தேன். இதைப் பார்த்தவுடன்
மலேசியாவில் நல்ல சினிமா வரும் என்ற நம்பிக்கை துளிர்விட்டுள்ளது.
தொடர்ச்சியாக திரைப்பட விழாக்களில் கலந்து கொள்பவன் என்ற ரீதியில்
சொல்கிறேன்... இந்தப் படத்தை உலகத்திரைப்பட விழாக்களுக்கு அனுப்பினால்
தேர்ந்தெடுக்கப்பட அதிக வாய்ப்புகள் உள்ளன. அதற்கான கூறுகளை நான் இதில்
பார்க்கிறேன். குறிப்பாக கேமரா பயன்படுத்தப்பட்டுள்ள விதம் உலகத் தரமானது.
இது போன்ற வார்த்தையை நான் எளிதாகச் சொல்பவனல்ல. ஆனால், என்னால் உறுதியாகச்
சொல்ல முடியும். உலகத் தரமான கேமரா மேனாக (Cinematography) செந்தில்
அவர்களின் உழைப்பு எனக்குத் தெரிகிறது." சாரு நிவேதிதாவின் மனம் திறந்த
பாராட்டு சூழலை ரம்மியமாக்கியது. மலேசியத் திரையுலகம் தொடர்பான நம்பிக்கையை
மேலும் ஆழமாக்கியது.
பேச்சு புதுமைப்பித்தன் மௌனி எனத் தொடர்ந்து முடிவதற்கு நள்ளிரவைத்
தாண்டியது. எழுத்தைப் போலவே, சுவாரசியமாக உரையாடக்கூடியவராக சாருவின் தோழமை
இருந்தது.
மறுநாள் சாரு பாலமுருகனுடன் கெடா பயணமானார். மீண்டும் கோலாலம்பூர் வந்தபோது
முனைவர் முல்லை ராமையா, சாருவுடனான ஒரு சந்திப்பை ஏற்பாடு செய்திருந்தார்.
***
இடம் : அடுக்குமாடிக் குடியிருப்பின் மண்டபம்
இச்சந்திப்புக்கு மிகச் சிலரே அழைக்கப்பட்டிருந்தனர். முனைவர் முல்லை,
ராஜகுமாரன், ம. நவீன், சிவா பெரியண்ணன், பச்சை பாலன், ப.அ. சிவம்,
சிவனேசன், திருமுருகன் என பத்துக்கும் குறைவானவர்கள் சந்திப்பதாக மட்டுமே
திட்டம். இந்த உரையாடலைப் பதிவு செய்ய செம்பருத்தியிலிருந்து பிரசன்னா
வந்திருந்தார். சாருவின் இலக்கியச் செயல்பாடுகள் தொடர்பான கலந்துரையாடலாக
அது இருந்தது. சாருவிடம் கேட்கப்பட்ட கேள்விகளுக்கு மிக நேர்த்தியாக பதில்
அளித்தார்.
கேள்வி : உங்கள் எழுத்துகளில் எது உண்மை எது கற்பனை என கணிக்க சிரமமாக
உள்ளது?
சாரு : எது உண்மை எது கற்பனை என்ற ஆய்வெல்லாம் தேவையில்லை என நினைக்கிறேன்.
இன்னொரு ஐம்பது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு உங்கள் பேரன் அந்நாவலை வாசிக்கும்போது
அவ்வாறான சந்தேகம் எழாது. என் நாவல்கள் காலத்தையும் திணையையும் கடந்தவை.
கேள்வி : உங்கள் நாவல்களில் சில வார்த்தைகளைத் தவிர்த்தால் என்ன? வாசிக்���
சங்கடங்கள் உண்டாகின்றன.
சாரு : நீங்கள் 2012 என்ற ஆண்டில் வாழ்ந்து கொண்டு இன்றைய மனித நாகரீகம்
தொடர்பாகப் பேசுகிறீர்கள். இன்னும் கொஞ்சம் மேலே செல்லுங்கள். ஆதி மனிதனின்
மனம் என்ன? இந்த ஒட்டு மொத்த மனித வாழ்வில் எல்லாமே
நிகழ்ந்துகொண்டிருக்கும் போது நாவலில் அதை அப்பட்டமாகச் சொன்னால் அது
அசிங்கம் என்று சொல்லப்படுகிறது. முன்பே சொன்னதுதான், என் நாவல்களை
காலத்தையும் திணையையும் வரையறையாகக் கொண்டு வாசித்துக் கடப்பது சிரமம்.
கேள்வி : ஓர் எழுத்தாளனாக களப்பணிகளில் உங்கள் ஆர்வம் என்ன?
சாரு: கேரளாவில் மக்களுக்கு ஒரு பாதிப்பு எனும் போது எழுத்தாளர்கள் அது
குறித்துத் தங்கள் எதிர்ப்பை வெளிப்படுத்தினால் ஊடகங்களில் அது பெரிய
விடயமாக முன்னெடுக்கிறார்கள். அருந்ததி ராய் என்ன சொல்கிறார்... சாரு என்ன
சொல்கிறார் என அங்கே எழுத்தாளனுக்கு சமூக மதிப்பு உண்டு. நான் களப் பணி
செய்ய வேண்டும் என்றெல்லாம் கேரளாவுக்குள் செல்லவில்லை. அந்த நீரோட்டத்தில்
அப்படியே அடித்துச் செல்லப்பட்டேன் அவ்வளவுதான். ஓர் எழுத்தாளனாக கேரளாவில்
சில போராட்டங்களில் இணைந்துள்ளேன். ஆனால் தமிழகத்தில் எழுத்தாளனின்
பேச்சுக்கும் செயலுக்கும் என்ன மதிப்பு உண்டு? சும்மா கையெழுத்துப் போட
மட்டும் நம்மைப் பயன்படுத்துவார்கள். நூறில் ஒரு கையெழுத்தாக அது
இருக்கும். எழுத்தாளன் அல்லது சிந்தனையாளனுக்கு மதிப்பில்லாத தமிழ்நாட்டில்
என்ன களப்பணி செய்வது?
கேள்வி : இப்போது நீங்கள் ஆங்கிலத்தில் அதிகம் எழுதத் தொடங்கியுள்ளீர்கள்.
இந்த மாற்றம் எதனால் நிகழ்ந்தது?
சாரு: தமிழில் அதிகம் விற்கும் நூல்களில் என்னுடையதும் ஒன்று என்கிறார்கள்.
எனது கடைசி நாவலான எக்ஸைல் ஏறக்குறைய 4000 விற்றது. இதுதான் தமிழ்
எழுத்தாளனின் நிலை. அதிகம் என்பதே 4000 என்பது மிகச் சிறிய எண்ணிக்கை.
கோடிக்கணக்கில் தமிழர்கள் வாழும் நாட்டில் 4000 பிரதிகள் விற்பதென்பது
அவமானம் இல்லையா? எனக்கு அது போதாது. ஆங்கிலத்தில் எழுதுவதன் மூலமே எனது
வாசகப் பரப்பை பெருக்கிக் கொள்ள முடியும்.
கேள்வி: சு. வேணுகோபால் போன்ற எழுத்தாளர்களின் சிறுகதைகளும் குறுநாவல்களும்
காமத்தை மையமாகக் கொண்டிருக்கின்றன. உறவுகளில் உள்ள சிக்கல் தொடர்பாகவும்
பேசுகிறார். அவர்களை ஜெயமோகன் போன்றவர்கள் கொண்டாடுகிறார்கள். ஆனால்
நீங்கள் அது குறித்து எழுதும்போது செக்ஸ் எழுத்தாளர் என்கிறார்கள். இதை
நீங்கள் எப்படிப் புரிந்து கொள்கிறீர்கள்?
சாரு : காமத்தை குற்ற உணர்ச்சியுடன் சொல்லிச்செல்வதற்கும் காமத்தைக்
கொண்டாடுவதற்குமான வித்தியாசம் அது. ஜெயமோகனுக்கும் எனக்கும் ரசனை
ரீதியிலேயே வித்தியாசங்கள் உண்டு. எனக்கு அவரின் எந்த எழுத்தும்
பிடிக்காது. அவருக்கும் என் எழுத்து பிடிக்காததில் ஆச்சரியம் இல்லை. ஒரு
படத்தை நான் உலகத் தரமான படம் என்று எழுதினால் அதை அவர் குப்பை என்று
சொல்லுவார். அந்தப் படம் பற்றிய என் கருத்தை அறியாமலேயே கூட அவர் அந்த
முடிவுக்குத்தான் வந்திருப்பார். ஒன்றுக்கு ஒன்று எதிரான இரு வேறு
கோட்பாடுகளைக் கொண்டவர்கள் அப்படித்தான் இருப்பார்கள். ஜெயமோகன் என்
எழுத்தைப் பாராட்டினால்தான் ஆபத்து. அப்படிப் பாராட்டினால் என் எழுத்து
அதன் transgressive தன்மையை இழந்து விட்டது என்று அர்த்தம். அப்படி ஏதேனும்
ஆனால் நான் எழுதுவதை நிறுத்தி விடுவேன்.
கேள்வி: எழுதுவது, படிப்பது, உலகத் திரைப்படங்களைப் பார்ப்பது என எப்படி
நேரத்தை வகுத்துக் கொள்கிறீர்கள்?
பதில்: நான் தொலைக்காட்சி பார்ப்பதில்லை. அதே போல் குடும்ப நிகழ்வுகளில்
கலந்து கொள்வதில்லை. ஒரு கணவனாக என் மனைவிக்குத் துணையாக இருக்கிறேன்.
அவளுடைய அன்றாட பணிகளில் நானும் பெருமளவு பங்கு கொள்கிறேன். இது பெண் வேலை
இது ஆண் வேலை என்றெல்லாம் எங்களிடம் பாகுபாடு இல்லை. ஆனால் குடும்பம்
சார்ந்த சடங்குகளில் நான் பங்கெடுப்பதில்லை என உறுதியாக இருக்கிறேன்.
இவ்வாறு சாரு நிவேதிதாவுடனான பொழுதுகள் இனிமையாகக் கழிந்தன. சாரு உற்சாகம்
குறையாமல் இருந்தார். அது சுற்றி இருப்பவர்களையும் பற்றிக் கொண்டே
இருந்தது.
‘புத்தகச் சிறகுகள் வாசகர் குழு குறித்த அறிமுகம்’
தொடர்ந்து புத்தகச் சிறகுகள் வாசகர் குழுவின் சார்பாக எழுத்தாளர்களுடன்
கலந்துரையாடலை ஏற்பாடு செய்யவிருக்கிறோம். குழுவில் இணைந்து நாம்
படித்தவற்றை மற்ற நண்பர்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளலாம். முழுக்க முழுக்க
வாசிப்பை அடிப்படியாகக் கொண்டு செயல்படும் குழு. இங்கு புத்தகங்களும்
விற்பனைக்கு கிடைக்கும்.
தயாஜி - 014-9005447.
|
|