| |
ஒருவன் கைகள் இல்லாமல்
இருக்கிறான். அவனுக்கு உணவை எப்படி அள்ளிச் சாப்பிடுவதென்று தெரியவில்லை.
கண்முன் இருக்கும் மிட்டாயைக்கூட வாயில் வைக்க முடியாமல் தடுமாறுகிறான்.
அவனின் துயரைத்தீர்க்க ஓர் அறிவாளி முடிவெடுக்கிறான். அவனுக்கு எப்படிச்
சாப்பிடுவதென போதிப்பதாகக் கூறுகிறான். கையில்லாத அவனை ஒரு இடத்தில் அமரச்
செய்து டுரியான் பழத்தினை அவன் முன் வைக்கிறான். அதை பிழந்து சாப்பிடச்
சொல்கிறான் என வைத்துக்கொள்வோம். இந்த நடவடிக்கைக்கு நீங்கள் என்ன பெயர்
வைப்பீர்கள்? ஆம்! இதுதான் இன்று பெரும்பாலான பள்ளிகளில் நடைபெரும் LINUS
(Literacy and Numeracy Screening) திட்டம் என்றால் நீங்கள் அதிர்ச்சி
அடைவீர்கள். ஆனால் அதுதான் உண்மை.
2010ல் கல்வி அமைச்சால் தொடங்கப்பட்ட இத்திட்டம் இப்போது எல்லா
பள்ளிகளிலும் நடைமுறையில் உள்ளது. பாடத்திட்ட மேம்பாட்டு பிரிவு
பொறுப்பேற்றுள்ள இத்திட்டம் 2010ல் முதலாம் ஆண்டு மாணவர்களுக்கு
அமுல்படுத்தப்பட்டது. இதன் முக்கிய நோக்கம் கணிதம், மற்றும் மலாய் மொழியில்
பின் தங்கிய மாணவர்களுக்குத் அத்திறன்களை போதிப்பது. இதில் இவ்வாண்டு
ஆங்கிலமும் இணைந்துள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது. சரி! இதில் இப்போது என்ன
பிரச்னை என நீங்கள் கேட்கலாம். விசயத்துக்கு வருகிறேன்.
இந்தப் பாடங்கள் பல தமிழ்ப் பள்ளிகளில் மலாய் ஆசிரியர்களால்
போதிக்கப்படுகிறது. அதாவது மலாயில் அடிப்படைக்கூட தெரியாமல் விழி பிதுங்கி
நிர்க்கும் முதலாம் மற்றும் இரண்டாம் ஆண்டு மாணவர்களுக்கு மலாய் மட்டுமே
பேசத்தெரிந்த மலாய் ஆசிரியர்கள் பாடம் சொல்லிக் கொடுக்கிறார்களாம். இப்போது
உங்களுக்கு டுரியான் பழத்தைத் திண்ணச் சொன்னது யாரென்று தெரிந்திருக்கும்
இல்லையா?
அடுத்த ஆண்டு ஆங்கிலமும் இணைந்த பின் இதே மலாய் ஆசிரியர்கள்தான் பின்
தங்கிய மாணவர்களுக்கு போதிக்கப்போகிறார்கள். மலாய் பள்ளிகளில் எந்தத் தமிழ்
ஆசிரியரும் LINUS யை போதிக்கவில்லை. அப்படி போதிக்கச் சொன்னாலும் அவரால்
மலாய் மாணவர்களுக்குப் புரியும் வகையில் எளிமையாகச் சொல்லித்தர முடியும்.
ஆனால், மலாய் ஆசிரியரால் தமிழ்ப்பள்ளியில் அது சாத்தியமே இல்லை எனக்
கொஞ்சம் யோசித்தாலும் புரியும்.
பின் தங்கிய மாணவனுக்கு எல்லா விளக்கங்களும் தன் தாய் மொழியில்
தேவைப்படுகிறது. அவனுக்கு விளங்கும் மொழியில் சொல்லித்தரும் போதுதான் அது
அவன் மனதில் பதிந்து குறைகளை நீக்க முடிகிறது. ஆனால், குறிப்பிட்ட ஓர்
இனத்துக்கு வேலையை அதிகரிக்கும் ஒரே நோக்கில் இது போன்ற திட்டங்களின் வழி
மாணவர்களின் வளர்ச்சியை நசுக்குபவர்களை என்னவென்று சொல்வது?
இதற்கு ஆசிரியர் போதாமை என்றெல்லாம் காரணம் சொல்ல முடியாது. போதாமை
என்றால், ஆசிரியர் பயிற்சி கல்லூரிகளில் அதற்கான இடங்களை உடனே தமிழ்
பயிற்சி ஆசிரியர்களுக்கு ஒதுக்கி, பயிற்சி கொடுத்து பள்ளிகளில் சேர்க்க
வேண்டும். இன்னும் எத்தனைக் காலத்துக்கு ஆசிரியர் பற்றாகுறையைக் காரணம்
காட்டப் போகிறார்கள்? இந்தக் குறைபாடு நாடு முழுவதிலும் உள்ள பல
தமிழ்ப்பள்ளிகளில் நடந்தபடி உள்ளது (சில பள்ளிகளில் தமிழ் ஆசிரியர்கள்தான்
LINUS போதிக்கின்றனர்). இது குறித்து தலைமை ஆசிரியர் சங்கமும், பெற்றோர்
ஆசிரியர் சங்கமும் என்ன எதிர்ப்புக்குரல் இதுவரை கொடுத்திருக்கிறா��்கள்
எனத்தெரியவில்லை.
எவ்வித முன்னேற்றமும் அடையாமல் ஒரு மாணவர் தலைமுறை பின் தங்கியவர்கள் எனும்
ஒரே காரணத்தினால் காயடிக்கப்படுகின்றது. பொறுப்பானவர்கள் நடவடிக்கை எடுக்க
வேண்டும். இல்லாவிட்டால்... கையில்லாதவன் டுரியான் பழத்தை பிரமித்து
பார்த்தபடியே காலத்தை நகர்த்த வேண்டி வரலாம்.
|
|