ம.நவீன் மலேசியாவில், கெடா, லூனாஸ் எனும் சிற்றூரில் பிறந்தவர். இவருடைய முதல் நாவலான பேய்ச்சியைப் போலவே இந்த நாவலும் முழுக்கவே மலேசியப் பின்னணியில் நடைபெறும் கதை. அதைப் போலவே இந்த நாவலும் கோவிலிலேயே ஆரம்பிக்கிறது.

தீபன் என்னும் சிறுவனின், பதின்ம வயதில் இருந்து இருபது வயது வரையிலான கதையே இந்த நாவல். எதிர்பாராமல் ஒரு நிகழ்வினால் திடீரென ஆண்மைக்குறைவு நோய்க்கு ஆளாகும் தீபன், ஆண்மையை மீட்டெடுக்க சகலவிதமான முயற்சிகளையும் எடுக்கின்றான். பதின்ம வயதின் பாலியல் பற்றாக்குறையில் இருந்து பாலியல் உறவுகள் அபரிதமாகக் கிடைக்கும் இடத்திற்குப் போய் சேர்ந்தது, அவனது ஆண்மைக்குறைவை நினைவுபடுத்திக் கொண்டே இருக்கிறது. பாட்டனைப் போலவே வயதுக்கு மிஞ்சி ஆஜானுபாகுவான தோற்றத்தில், எல்லோரையும் பயமுறுத்தும் வேலையில் இருப்பவனுக்கு வெளியில் சொல்லிக் கொள்ள முடியாத குறைபாடு.

தீபன் பிறந்து வளர்ந்த லூனாஸ், அங்கிருக்கும் மாரியம்மன் கோயில், அடர்த்தியான தண்ணீர் கொண்ட ஆறு, வன்முறையை பிரயோகிக்கும் அப்பா, அன்பான அம்மா, நண்பர்களுக்குக் கிடைத்து இவனுக்குக் கிடைக்காத தோழிகள், தனபால் சொல்லும் கற்பனை பாலியல் கதைகள், பெரியவர்கள் இல்லாத வீட்டில் திருட்டுத்தனமாக நீலப்படம் பார்ப்பது என்பது வரை தீபனின் வாழ்க்கை அந்த வயதுச்சிறுவர்கள் எல்லோரையும் போன்றதே. தனபாலின் தங்கையுடனான நிகழ்வுதான் தடம் மாறுவதற்கு ஆரம்பப் புள்ளியாக இருந்திருக்க வேண்டும்.

சௌவாட் குற்ற நகரம். நாறும் வாய் சௌவாட் என்ற உருவகம் அதற்குப் பொருத்தமானதே. பலநாட்டுப் பெண்களுடன் திருநங்கைகளும் இணைந்து ஈடுபடும் விபச்சாரம், பலவித சூதாட்டங்கள், திருட்டு, கொலை, கொள்ளைகள், போதை மருந்துகள், அடிதடி, குத்துவெட்டு என்று திரியும் பல ரௌடிக்கும்பல்கள் என்று சௌவாட் ஒரு மாஃபியா நகரம். பதின் பருவத்தைக் கடந்து இளைஞனாக காலடி எடுத்துவைக்கும் தீபன் இவற்றையெல்லாம் கடந்தே வருகிறான்.

சரா ஒரு தேவதை. திருநங்கைகள் வாழ்க்கை குறித்து கட்டுரையாக எவ்வளவு எழுதினாலும் ஏற்படாத உணர்வை இந்தக் கதாபாத்திரத்தின் மூலம் நவீன் வாசகர்களுக்குக் கடத்தியிருக்கிறார். அவள் நடனமாடுவதால் மட்டுமல்ல, அழகாலும், பிரேமையாலும் அப்சரஸ் தான். தீபனின் காதல் இறங்குமுகமாகையில் அவளது காதல் எதிர்த்திசையில் பயணித்து உச்சத்தை அடைகிறது. திருநங்கைகள் என்றாலே விபச்சாரம் என்ற பொதுமனப்பான்மையை சரா மூலம் உடைக்கிறார் நவீன். சராவிடம் கடைசிவரை தீபன் வெளிப்படையாகப் பேசமுடியாதது கூட ஒரு பொதுமனப்பான்மையால் கட்டமைக்கப்பட்ட சிந்தனையின் தொடர்ச்சியே. முதல் தலைமுறையில் நடந்த விசயங்களை இடையிடையில் கதையாகவும், மூன்றாம் தலைமுறையில் பிறந்தவனின் கனவாகவும் விரியச்செய்வது நல்ல யுத்தி. இடைவெளிகள், விடுபட்ட சங்கிலிகள் இவற்றின் மூலம் இணைக்கப்படுகின்றன. கூடவே மலேசியா மக்களின் எண்பதாண்டு வாழ்க்கையும் சொல்லப்படுகிறது. ஆங்கிலேயர் காலனி ஆதிக்க மலேசியா, பின்னர் சீனர்கள் பெருவாரித் தொழிலை ஆக்கிரமிப்பு செய்வது, குடியிருப்புகள் அப்புறப்படுத்தப்படுவது போல பல சமூகப் பொருளாதார மாற்றங்கள் நடைபெறுகின்றன.

ஐநூறுக்கும் அதிகமான பக்கங்கள் கொண்ட இந்த நாவலில் இன்னும் சிலபக்கங்கள் இருந்திருக்கலாம் என்று தோன்றுகிறது. குறிப்பாக ஈபுவும் மாமாவும் சந்தித்திருந்தால்…. கதையின் படி தீபன் யார் என்பதே ஈபுவிற்குத் தெரியாது. மாரிமுத்து, புதம்மா உறவிற்கு சிலபக்கங்கள், வேறு தந்தையருக்குப் பிறந்த அக்கா-தம்பி உறவு குறித்து, தீபனின் லூனாஸ் நாட்கள் குறித்து… நாவல் பக்க அளவில் முடிந்தாலும் கதை மனதில் தொடர்கிறது.மூன்று தலைமுறையினர் ஓவியம் வரைவது, மரபணுத் தொடர்ச்சி என்பதை விட, யார் யாரென்று அடையாளம் காட்ட உபயோகப் படுத்தப்படுவதாகவே கொள்வது பொருத்தம். டிஜிட்டல் தொழில்நுட்பம் கையால் வரையப்படும் ஓவியங்களை விட விலை குறைவாகவும், தெளிவாகவும் இருப்பது பழையன கழிதல் எல்லாத் துறைகளிலும் ஏற்பட்டதற்கு சான்று. கதாபாத்திரங்களின் சித்தரிப்பு இந்த நாவலுக்குக் கூடுதல் பலம்.

தீபன் பலவிசயங்களில் முடிவெடுக்க முடியாமல் திணறினாலும், குறிப்பிட்ட சில விசயங்களில் தீர்க்கமான முடிவை எடுக்கிறான். மாமாவிடம் மாரிமுத்துவின் சாயல். அம்மா, ஈபு, நிஷா,காசி என்று அநேகமாக எல்லா கதாபாத்திரங்களின் தனிப்பட்ட குணாதிசயங்களிலும் முரண்கள் இல்லாது சித்தரிக்கப்பட்டு இருக்கிறார்கள்.

நவீன் மீண்டும் மலேசிய வாழ்க்கைச் சிதறல்களை நாவலாக வடித்திருக்கிறார். கேள்வியே பட்டிராத ஏராளமான மலேசிய உணவுவகைகள் இந்த நாவலில் முக்கிய இடத்தை வகுக்கின்றன. குஜராத்தில் இருக்கும் பகுச்சாரா அம்மனும், சீனக்கடவுளான குவான்-யின்னும் நாவலில் முக்கியமான பங்கையாற்றுகிறார்கள். நாவலின் மையக்கதாபாத்திரம் ஆண்மைக் குறைவுடன் முழுநாவலும் வருவது, நான் வாசித்த வரையில் இதுவே முதல் தடவை. அதே போல் அதற்கான மர்மமுடிச்சு அவிழுமிடம் வெகுநுட்பமாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

நூறு நாகப்பித்தைச் சாப்பிட்டிருந்தாலும் தீபன் குணமாகி இருக்கப் போவதில்லை. ஏற்கனவே வெளிவந்த வெகுசில திருநங்கைகள் குறித்த நாவல்களில் இருந்து இந்த நாவல் வெகுதூரத்தைக் கடந்திருக்கிறது. திருநங்கையின் தெய்வீகக்காதல், திருநங்கைகளின் திருமணம், தாய்மை உணர்ச்சி போன்ற பலவிசயங்கள் சொல்லப்பட்டிருக்கின்றன. திருநங்கைகளைப் போற்றுதல், தூற்றுதலை விட சமமாகக் கருதுதல் முக்கியமான விசயம். நாவலின் நுணுக்கமான காட்சிச் சித்தரிப்புகள் கவனமாக வாசிக்காவிடில் விடுபட்டுப் போவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம். சிகண்டி முந்தைய நாவலில் இருந்து ஒரு கங்காருத் தாவல்.

நன்றி இந்து தமிழ் திசை