எனக்கு நெருக்கமாக தான் இது உருவாகி உள்ளது… மனசிலாயோ… எனக்கு நிர்மலா அக்கா தான் நினைவுக்கு வந்தார்… முழுக்க முழுக்க ஒரு தனிமை பயணத்தில் ஆன்ம வடிக்கால் தேடும் சூழல். கேரளாவுக்கு ஏற்கனவே சென்றிருந்ததால் வரிகள் அனைத்தும் காட்சிகளாகவே விரிந்தன. கூடவே தனிமை பயணம் என்பதால் என்னுடைய பெலாகா பயண அனுபவங்களும் இணைந்து கொண்டு அனுபவ சுகத்தை விரிவாக்கின.
Continue reading
கேரளாவிற்கு இரண்டு முறை சென்றிருக்கிறேன். முதலாவதாக கண்ணூரில் (Kannur) எனது தாய் தகப்பன் வழி சொந்தங்களைப் பார்த்துவிட்டு, முத்தப்பனை தரிசித்துவிட்டு, அங்கிருந்து படிப்படியாக கோழிக்கோடு, பாழக்காடு, திரிசூர், ஏரணாக்குழம், கோட்டயம், ஆழப்புழா, கொல்லம் கடைசியில் திருவானந்தபுரம் என்று ஒரு மாதத்திற்கு பயணம் செய்தேன். இரண்டாம் முறை கண்ணூர் மாத்திரம். எனவே, நவீன் கண்ட கேரளாவை நானும் கண்டிருந்தேன்.
Continue reading
இயற்கையோடும் செம்மண் வாசனையுடனும் கதையோட்டம் படிப்பதற்குச் சுவாரிசமாக இருந்தாலும். அவ்வூர் சப்த கன்னிகள் தோன்றிய விதத்தைப் படிக்கும் போது மனம் அதிர்ச்சிக்குள்ளாகிறதே எனலாம். ஒவ்வொரு கன்னியின் தோற்றக் கதை மனதில் திகில் வயப்பட செய்கிறார் கதையாசிரியார்.
Continue reading
இந்தப் புத்தாண்டில் நண்பர்களுடன் லங்காவி தீவில் இருக்கிறேன். லங்காவி உற்சாகத்துக்குக் குறைவில்லாத தீவு. பூலாவ் பெசார் போலவோ பங்கோர் போலவோ அங்கே செயலற்று அமருவதெல்லாம் சாத்தியப்படாது. 2021ஐ உற்சாகமாக வரவேற்க அந்தத் தீவில் தஞ்சமடைவதே சரியெனப்பட்டதால் ஒரு மாதத்திற்கு முன்பே இப்படி ஒரு பயணத்திட்டம் உருவானது. மேலும் எனது கொண்டாட்டம் என்பதே வருடத்தின் முதல் நாள் மட்டுமே. வேறு எந்த பண்டிகைகளையும் நான் கொண்டாடுவதில்லை.
Continue reading
உலகியல் சார்ந்த அடைவுகள் குறித்த பதிவுகளை நான் பொதுவாகவே எழுதுவதில்லை. அவை பெரும்பாலும் தொழில்திறனோடும் அதன் லாபங்களோடும் தொடர்புடையவை. தொழில் சார்ந்த அடையாளத்தை தனது அடையாளமாகக் கொண்டிருப்பவர்களுக்கு அதுவே முதன்மையானது. அரசாங்கக் கருத்தரங்குகளில் கலந்துகொள்வது, உயர்பதவிகளை அடைவது, சொத்துகள் வாங்குவது, இயக்கங்களின் செயற்குழுவில் இருப்பது, தொழில் சார்ந்த விருதுகள் வாங்குவது போன்றவற்றை வெற்றிகளாக நம்புபவர்கள் தாங்கள் செய்யும் தொழிலை தங்கள் அடையாளமாகக் கொண்டிருப்பவர்கள். அது தவறும் அல்ல.
Continue reading
ம.நவீனின் பேய்ச்சி நாவலை நான் இன்னும் வாசிக்கவில்லை. ஆனால், அதை விமர்சித்து புலனத்திலும் முகநூலிலும் பதிவுகள் வந்ததால் எல்லாவற்றையும் நிதானமாக வாசித்தேன்.
அக்காலத்தைய திருவிதாங்கூர் சமஸ்தானத்தில் குலசேகரத் தம்புரான் என்ற சிற்றரசர் இருந்தார். அரசராக அவர் இருந்தபோதிலும் உண்மையான அதிகாரம் ஏழு நாயர் தரவாட்டு குடும்பங்களிடம் இருந்தது. இவர் ஒருமுறை சமஸ்தானத்தை விட்டு வெளியில் சென்றபோது ரேணுகா என்ற தெலுங்குப் பெண்ணிடம் காதல் கொண்டார். அவளை மணமுடித்து இங்கு அழைத்து வந்தார். தெலுங்கு பெண்ணென்பதால் அவளை வடுகச்சி என்றழைத்து ஏற்க மறுத்தன அந்நாயர் குடும்பங்கள்.தம்புரான் அவளை அரசியாக்க முயலக்கூடும் என்ற நிலை வந்தபோது அவளைக் கைவிடுமாறு மிரட்டினர். குலசேகர தம்புரான் மறுக்கவே அவரை ஜாதிப் பிரஷ்டம் செய்தனர். உடனே அவர் ரேணுகாவை அழைத்துக் கொண்டு நெல்லைக்கு அருகே உள்ள திருக்கணங்குடிக்குச் சென்று வாழ்ந்து வந்தார். அவள் கருவுற்றபோது குலதெய்வ பூசைக்காக அவளையும் அழைத்துக் கொண்டு திருவிதாங்கூர் சமஸ்தானத்திற்குள் வந்தார். இதை ஒற்றறிந்த நாயர் குடும்பத்தினர் சேர்ந்து அவரை வஞ்சகமாக கொன்றனர். நிறைமாத கர்ப்பிணி ஆனதால் அவளைக் கொல்லவில்லை. கணவனைக் கண்ணெதிரில் பறிகொடுத்ததால் அவள் வஞ்சம் உரைத்து அவருடன் சிதையில் எரிந்தாள்.
யாழ் சிறுகதை பட்டறையில் பங்கெடுக்க உள்ள ஆசிரியரிமிருந்து ஒரு கேள்வி.
புலனக்குழுவில் நீங்கள் குறிப்பிடும் படைப்புகள் அனைத்தும் சிறப்பானவையாக உள்ளன. இவ்விரு படைப்பாளிகளின் எல்லா படைப்புகளும் சிறந்தவைதானா? ஒரு படைப்பாளியின் அனைத்துப் படைப்புகளும் சிறந்தவையாக இருக்குமா?
புனிதவதி, ஜொகூர்
அன்பான சீனு, இந்த உரையாடலைத் தொடங்கியது முதலே வேதசகாயகுமாரின் ‘புதுமைப்பித்தனும் ஜெயகாந்தனும்’ எனும் நூலே நினைவுக்கு வருகிறது. சண்முகசிவா என் தொடக்கக் கால வாசிப்புக்கு இந்நூலைக் கொடுத்தார். எல்லோரையும்போல நானும் ஜெயகாந்தன் வழி இலக்கிய வாசிப்புக்குள் நுழைந்தேன் என்பதால் இந்நூல் என்னை மிகவும் புண்படுத்தியது. அப்போது வேதசகாயகுமார் முக்கியமான திறனாய்வாளர் என்றெல்லாம் தெரியாது. தெரிந்திருந்தால் இன்னும் கலக்கம் அடைந்திருக்கக் கூடும். அதில் வேதசகாயகுமாரின் கருத்துகள் ஜெயகாந்தனை நிராகரிப்பதாகவே உள்வாங்கிக்கொண்டேன். விகடனின் எழுதிய அவரது நிலைபாடு குறித்து கு.அழகிரிசாமி உள்ளிட்ட பலரது கருத்துகள் அதில் சுட்டிக்காட்டப்பட்டது இப்போது நினைவுக்கு வருகிறது. 1992 அவரது முனைவர் பட்டத்துக்காக எழுதப்பட்ட ஆய்வேடு 2000இல் தமிழினி பதிப்பில் வந்தது. அப்போது அவர் மீது வைக்கப்பட்ட விமர்சனங்களுக்கான பதில் 20 வருடங்களுக்குப் பின் மலேசிய இலக்கியச் சூழலில் இருந்து கிடைக்கிறது என்பது மகிழ்ச்சியளிக்கிறது.
